۸ پرسش دربارۀ ارادۀ خدا
این مقاله را گوش کنید
۸ پرسش دربارۀ ارادۀ خدا
پرسش: آیا فقط همین کفایت می‌کند که تصمیم به انجام کاری بگیریم؟
پاسخ: از آنجایی که «خداوند به دل می‌نگرد» (اول سموئیل ۷:۱۶)، فقط انجام کارهای درست اخلاقی کافی نیست. خدا همچنین می‌خواهد نگرش‌های قلبی ما نیز در مقابل او درست باشند: هر کسی به نظر خودش راه درست را می‌رود، «اما خداوند دل را می‌سنجد» (امثال ۲:۲۱). در برخی موارد، یک عمل می‌تواند درست باشد و نتیجۀ اخلاقی خوبی داشته باشد، اما ممکن است نگرش فرد غلط باشد.
پرسش: نتایج اعمال ما چه ربطی به تشخیص اراده خدا دارند؟
پاسخ: برخی از متون کتاب مقدس ما را تشویق می‌کنند که به نتایج اعمال خود توجه داشته باشیم. برای مثال پولس متقاعد شد که غذاهای نجس در عهد عتیق دیگر برای مسیحیان ناپاک نیستند (هیچ چیز به خودی خود نجس نیست، رومیان ۱۴:۱۴) و بنابراین خوردن گوشت خوک به خودی خود کار اشتباهی نیست. اما می‌تواند نتیجۀ بدی به بار بیاورد و در این موارد نباید انجام شوند:
«اگر با خوراکی که می‌خوری برادرت را دردمند می‌سازی، دیگر بر پایۀ محبت رفتار نمی‌کنی. با خوراک خود، برادر خویش که مسیح به‌خاطر او مرد را هلاک مساز. مگذارید در مورد آنچه شما نیکو می‌شمارید، بد گفته شود» (رومیان ۱۵:۱۴-۱۶ و به اول قرنتیان ۱۳:۸ و ۲۴:۱۰ نیز مراجعه کنید).
پولس در نامۀ خود به کلیسای قُرنتس بخشی طولانی از توصیه‌های خود را با این الزام به پایان رساند که آنها باید به نتیجۀ اعمال خود توجه کنند: «پس هر چه می‌کنید، خواه خوردن، نوشیدن و خواه هر کار دیگر، همه را برای جلال خدا بکنید» (اول قرنتیان ۳۱:۱۰).
گرودِم با توجه به تحقیقات گسترده روی اخلاقیات کتاب مقدس به خواننده‌ها کمک می‌کند از پیچیده‌سازی ارادۀ خدا دست بکشند و به جای آن روش‌های مختلفی را پیش بگیرند که برای موقعیت‌های مختلف زندگی خودشان به حکمت دست یابند.
پرسش: منبع اصلی برای شناخت ارادۀ خدا چیست؟
پاسخ: اولین منبع اطلاعات دربارۀ هر تصمیم اخلاقی باید آموزه‌های کتاب مقدس باشد. کتاب مقدس تنها منبع راهنمای اخلاقی خطاناپذیر و کاملا معتبر است.
پرسش: آیا توانایی‌های من نقشی در شناخت ارادۀ خدا دارند؟
پاسخ: بسیار حائز اهمیت است که خودتان و نقش خاص خودتان در هر موقعیتی را بشناسید. پولس همه را به چنین خودشناسی بی‌مبالغه‌ای دعوت می‌کند:
«زیرا به‌واسطۀ فیضی که به من عطا شده است، هر یک از شما را می‌گویم که خود را بیش از آنچه می‌باید، مپندارید، بلکه هر یک به فراخور میزان ایمانی که خدا به شما بخشیده است، واقع‌بینانه دربارۀ خود قضاوت کنید» (رومیان ۳:۱۲).
هر کسی باید صادقانه به تعمق دربارۀ مهارت‌ها، علایق، خواسته‌ها و حس زندگی خود بپردازد و از خدا بخواهد در تصمیم‌گیری دربارۀ انجام دادن یا ندادن یک کار به او کمک کند.
پرسش: آیا خدا از سایر افراد استفاده می‌کند تا اراده‌اش را به من بگوید؟
پاسخ: مسیحیان می‌توانند برای تصمیمات اخلاقی از سایر افراد کمک و مشاوره بگیرند. دوستان و همچنین رهبران روحانی مانند شبانان می‌توانند توصیه‌های مفیدی ارائه دهند. پولس مسیحیان روم را تشویق می‌کند (کسانی که حتی آنها را اصلا ملاقات نکرده است) که می‌توانند به یکدیگر مشاوره منطقی بدهند:
«ای برادران، من خود این اطمینان را دارم که شما خود از نیکویی مملو، و از معرفت کامل برخوردارید و به پند گفتن به یکدیگر نیز توانایید» (رومیان ۱۴:۱۵).
کلمۀ یونانی noutheteo به “توانایی راهنمایی” ترجمه شده است، یعنی توصیه به خودداری یا امتناع از یک رفتار نادرست، نصیحت کردن، هشدار و اندرز دادن، راهنمایی کردن. به همین ترتیب در عهد عتیق نیز می‌خوانیم که:
«بی‌نقشه، لشکر شکست می‌خورد، اما از کثرت مشاوران، پیروزی حاصل می‌شود» (امثال ۱۴:۱۱).
پرسش: وقتی شرایط من تغییر می‌کند، خدا به من چه می‌گوید؟
پاسخ: ارزیابی درست مستلزم داشتن حکمت است تا تشخیص دهیم آن شرایط بیانگر اهداف خدا برای ما هست یا خیر و این نیازمند دعاست تا از خدا بخواهیم که قدرت تشخیص برای درک شرایط درست را به ما بدهد. اما نمونه‌های زیادی از راهنمای شرایط در کتاب مقدس وجود دارند. یا باید به تغییر شرایط نیز دقت کنیم، اما تغییر شرایط فقط یک فاکتور در پروسۀ تصمیم‌گیری محسوب می‌شود و ما باید دعا کنیم خدا به ما حکمت دهد تا به چگونگی ارزیابی شرایط پی ببریم.
پرسش: چگونه بفهمیم کدام تمایلات قلبی من مطابق ارادۀ خدا هستند؟
پاسخ: به‌طور کلی ایمان‌داران مسیحی “از صمیم قلب مطیع آموزه‌های خدا” می‌شوند (رومیان ۱۷:۶) و من بارها و بارها دریافته‌ام که برای مسیحیانی که در اطاعت از خداوند گام برمی‌دارند، در ارتباط با او باقی می‌مانند و پیوسته در دعا و مطالعۀ کتاب مقدس هستند، تمایلات قلبی آنها باید عامل مهم‌تری در تشخیص ارادۀ خدا در شرایط خاص باشد. اما اجازه دهید واضح بگویم که تمایلات قلبی هر کسی تنها عاملی نیستند که باید مورد توجه قرار گیرند، بلکه منابع اطلاعاتی دیگری را نیز که در این مبحث آمده را باید در نظر گرفت.
پرسش: آیا تبعیت از وجدان یا قلبتان فقط چون ذهنی و شخصی است، گمراه‌کننده نیست؟
پاسخ: باید بدانیم که حتی عوامل به ظاهر عینی‌ترِ راهنمایی نیز می‌توانند ما را گمراه کنند. برداشت اشتباه از آموزه‌های کتاب مقدس، ارزیابی اشتباه از خودمان و توانایی‌هایمان یا اتکا به اطلاعات نادرست دربارۀ یک وضعیت، همگی می‌توانند گمراه‌کننده باشند. تفسیر اشتباه تجربیات قبلی نیز می‌توانند ما را گمراه کنند. قطعا موعظه‌ها (که می‌توانند اشتباه تفسیر شوند) و توصیه‌های دیگران نیز می‌توانند ما را به بیراهه ببرند. کتاب‌ها و مقالات نیز می‌توانند گمراه‌کننده باشند و گاهی سنت‌های تاریخی کلیسا نیز باعث اشتباهاتی می‌شوند.
۸ پرسش دربارۀ ارادۀ خدا
نویسنده : وِین گرودِم
