آیا کتاب‌های گم‌شدۀ کتاب مقدس ثابت می‌کنند کتاب مقدس تغییر داده شده است؟
آیا کتاب‌های گم‌شدۀ کتاب مقدس ثابت می‌کنند کتاب مقدس تغییر داده شده است؟
این روزها در مورد کتاب‌های گم‌شدۀ کتاب مقدس زیاد صحبت می‌شود. گاهی مردم ادعا می‌کنند کتاب مقدس برای حذف عقیدۀ تناسخ یا تعلیم سطح بالاتر در مورد هستی، خدایان مختلف، پرستش اجداد یا هم‌صدایی با طبیعت (به معنای احساس ارتباط عمیق و اتحاد با طبیعت است، که در آن فرد احساس می‌کند بخشی از چیزی بزرگ‌تر از خود است) ویرایش شده است، هر چیزی بر خلاف آنچه قدرتمندان دوست ندارند. اما هیچ یک از اینها درست نیستند. کتاب‌های گم‌شده هرگز گم نشدند. این کتاب‌های به اصطلاح گم‌شده، قبلا در میان یهودیان و مسیحیان کاملا شناخته شده بودند و گمان نمی‌رود الهام‌شده باشند. آنها گم نشدند، از کتاب مقدس حذف نشدند، زیرا هرگز از همان ابتدا هم در کتاب مقدس نبودند.
این کتاب‌های به اصطلاح گم‌شده به چند دلیل در کتاب مقدس گنجانده نشدند. آنها فاقد تألیف رسولی یا نبوی بودند، آنها ادعا نمی‌کردند که الهام‌شده یا کلام خدا هستند. این کتاب‌ها شامل مفاهیم غیر کتاب‌مقدسی همچون دعا برای مردگان (دوم مکابیان ۴۵:۱۲-۴۶) یا شامل برخی رویدادهای تاریخی نادرست هستند. این کتاب‌ها هرگز مورد تأیید پیامبران یهودی یا رسولان مسیحی نبودند؛ به آنها الهام نشده بودند و هرگز توسط آنها نوشته نشدند. با این وجود، علی‌رغم تمام این مسائل، کلیسای کاتولیک روم کتاب‌های خاصی را به “کانُن” کتاب مقدس افزودند. در سال ۱۵۴۶ بیشتر برای پاسخ به جنبش اصلاحات، کلیسای کاتولیک روم چندین کتاب دیگر را معتبر و موثق دانست که به کتب مشکوک (Apocrypha) معروف هستند. کلمۀ Apocrypha یعنی پنهان و مخفی. به‌طور کلی این واژه برای توصیف فهرست کتاب‌هایی به کار می‌رود که بین سال‌های ۳۰۰ تا ۱۰۰ ق.م توسط یهودیان نوشته شدند. اما به‌طور خاص به ۷ کتاب اضافی گفته می‌شود که به باور کلیسای کاتولیک الهام‌شده هستند. لیست کامل آنها عبارتند از: اول و دوم اِسدراس (Esdras)، توبیت، جودیت، تتمه کتاب استر، حکمت سلیمان، سیراخ (جامعه)، باروک، نامه‌های ارمیا، سرود سه پسر مقدس، سوزانا، بِل و اژدها، الحاقات دانیال، دعای مَنَسی، اول و دوم مکابیان. به عقیدۀ کاتولیک‌ها، این کتاب‌ها الهام خدا هستند و در کتاب مقدس گنجانده شدند: اول و دوم مکابیان، توبیت، جودیت، حکمت سلیمان، سیراخ یا جامعه، باروک.
کتاب‌های سوداپیگرافا (Pseudepigraphal) که نوشته‌های دروغین هستند (و مورد تأیید پروتستان‌ها نمی‌باشند). آنها مجموعه‌ای از نوشته‌های یهودی و مسیحی هستند که بین سال‌های ۲۰۰ ق.م تا ۲۰۰ پس از میلاد نگاشته شدند. با وجود آن که معروف و شناخته شده بودند، اما هرگز جزء کتاب مقدس محسوب نمی‌شدند. رسالۀ برنابا، اولین رسالۀ کلمنت به قرنتیان، دومین رسالۀ کلمنت به قرنتیان، نامۀ اسمیرنائوس یا شهادت پلی‌کارپ، شبان هرماس، کتاب خنوخ، انجیل توما (۱۴۰-۱۷۰ پس از میلاد)، مزامیر سلیمان، قصیده‌های سلیمان، عهدهای ۱۲ پاتریارک، باروک دوم، باروک سوم، کتاب‌های آدم و حوا از جملۀ این کتاب‌ها هستند.
کتاب‌های Deuterocanonical (یا کتاب‌های مشکوک یا Apocrypha) کتاب‌هایی هستند که در ترجمه یونانی عهد عتیق _ سِپتواجنت _ (LXX) گنجانده شده‌اند، اما در کتاب مقدس عبری نیستند. کتاب‌های معروف Deuterocanonical عبارتند از: اول اِسدراس (۱۵۰-۱۰۰ ق.م)، دوم اِسدراس (۱۰۰ پس از میلاد)، توبیت (۲۰۰ ق.م)، جودیت (۱۵۰ ق.م)، تتمه کتاب استر (۱۴۰-۱۳۰ ق.م)، حکمت سلیمان (۳۰ ق.م)، سیراخ یا جامعه (۱۳۲ ق.م)، بل و اژدها (۱۰۰ ق.م)، الحاقات دانیال (۲۰۰-۰ ق.م)، نامه‌های ارمیا (۳۰۰-۱۰۰ ق.م)، سوزانا (۲۰۰-۰ ق.م)، دعاهای مَنَسی (۱۰۰-۰ ق.م)، اول مکابیان (۱۱۰ ق.م) و دوم مکابیان (۱۱۰-۱۷۰ ق.م).
کلیسای مسیحی هرگز این کتب سوداپیگرافا و کاذبه را جزء کتاب مقدس ندانست، زیرا آنها معتبر، الهام‌گرفته و نوشته‌شده توسط انبیاء و رسولان نبودند؛ همچنین، هیچ یک از آنها قدرت کلام کتاب‌های موجود در کتاب مقدس را نداشتند. بنابراین از آنجایی که این کتاب‌ها گم نشدند و هرگز بخشی از کتاب مقدس نبودند، از همان ابتدا نیز هیچ ربطی به اعتبار کتاب مقدس نداشتند.
آیا کتاب‌های گم‌شدۀ کتاب مقدس ثابت می‌کنند کتاب مقدس تغییر داده شده است؟
نویسنده: مَت اسلیک
