دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
این مقاله را گوش کنید
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
نسل اینترنتی چه کسانی هستند؟
کودکان بین سنین ۶ تا ۲۳ سال، به نسلی تبدیل می‌شوند که اکنون برچسب نسل بعد از هزاره یا نسل z یا نسل اینترنتی بر آنها زده شده است. مایلم در اینجا شما را با تحقیقی که در مورد این نسل انجام شده، آشنا کنم؛ سپس برای شبانان، رهبران و والدین به مفهوم پرسش “چگونه از نوجوانان در عصر دیجیتال، مراقبت کنیم”؟ بپردازم.
صادقانه بگویم، نمی‌دانم کدام گناه بدتر است: «تکبر سخن گفتن دربارۀ کل یک نسل با کلی‌گویی یا گناه نادیده گرفتن روندهای مبتنی‌بر داده». با کمک خدا می‌توانیم از هر دو جلوگیری کنیم.
نسل اینترتی برچسبی است که اخیرا به متولدین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۲ داده شده است. که شامل ۷۴ میلیون آمریکایی یا ۲۴٪ از جمعیت و متنوع‌ترین نسل در تاریخ آمریکا است. همچنین این نسل، دیجیتالی‌ترین و معتادترین نسل به تلفن‌های هوشمند است. نسل اینترنتی‌ها، پس از تجاری شدن اینترنت در سال ۱۹۹۵ متولد شدند. آنها هیچ خاطره‌ای از دوران قبل از اینترنت ندارند. همۀ نوجوانان در عصر تلفن هوشمند وارد جهان شده‌اند (یا خواهند شد) و به عنوان والدین، برای شبانی کردن این نوجوانان در عصر دیجیتال، با چالش‌های بسیاری روبه‌رو هستیم.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
گرایش‌ها در بین نوجوانان
جین توئِنگ، روانشناسی در دانشگاه ایالتی سن دیگو، سیستماتیک‌ترین مطالعه را در مورد نسل اینترنتی نوشت. او مجموعه‌ای از داده‌ها را اداره کرد، مصاحبه‌هایی انجام داد و اکنون نگرانی‌های خود را، برای اولین‌بار در یک مقالۀ ویژه برای آتلانتیک منتشر کرد؛ با عنوان: «آیا تلفن‌های هوشمند یک نسل را نابود کرده‌اند»؟ این مقاله گزیده‌ای از کتابی بود که بلافاصله به دنبال آن تحت عنوان نسل اینترنتی و با مضمون: «چرا امروزه کودکان غوطه‌ور در دنیای دیجیتال کمتر سرکش، با تحمل بیشتر، در عین حال ناراضی‌تر هستند و کاملا برای بزرگ‌سالی آمادگی ندارند»، چاپ شد.
اگر تام هنکس در فیلم “بزرگ” (big) نمایندۀ یک نسل، کودکان بی‌تاب برای رسیدن به بزرگ‌سالی بود، در مقابل نسل اینترنتی کودکان، توانایی به تعویق انداختن کل مرحلۀ انتقال به بزرگ‌سالی را دارند.
مطالعات گستردۀ توئِنگ مشاهدات را به‌طور خلاصه بیان می‌کند: «نسل اینترنتی در امنیت هستند. آنها اولین نسلی هستند که از زمان مهد کودک با تمریناتی در مواجهه با خطرات در مدرسه رشد می‌کنند. آنها محافظت‌شده‌ترین نسل توسط والدین هستند و منزوی‌ترین نسل نوجوان‌اند». با جمع‌آوری تمام شواهد و مطالعات، نوجوانان نسل اینترنتی به احتمال زیاد بچه‌های خانه‌نشین هستند. در مقایسه با نسل‌های گذشته، نوجوانان نسل اینترنتی، از نظر آماری، کمتر در مهمانی‌ها و قرارها شرکت می‌کنند و تجربیاتی نظیر گرفتن گواهینامۀ رانندگی، نوشیدن مشروبات الکلی، استعمال دخانیات، سوار شدن اتومبیل بدون کمربند ایمنی یا تجربۀ جنسی را نداشته‌اند.
اکنون بسیاری از این گرایش‌ها خوب هستند و یقینا باید دوری جستن آنها از رفتارهای احمقانه را جشن بگیریم. اما همان‌طور که توئِنگ می‌گوید، در مجموع این گرایش‌ها، تصویری از رفتارهایی را نشان می‌دهد که نشانگر نسلی است که برای رسیدن به بزرگ‌سالی تأخیر می‌کند و از دورۀ بلوغ طولانی برخوردار است.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
پنج علامت نسل اینترنتی
در کنار این بزرگ‌سالی با تأخیر و بلوغ طولانی مدت، نسل اینترنتی با چند مورد دیگر مشخص شده است:
۱٫ آنها بومی (به‌طور مادرزادی اهل) تلفن‌های هوشمند هستند.
طبق یک مطالعه، میانگین سنی کودکانی که اولین تلفن هوشمند خود را در ایالات دریافت کرده‌اند ۳ تا ۱۰ سال است. بسیاری از این تلفن‌ها از مادر یا پدر به آنها رسیده است، اما بین افراد ۱۲ تا ۱۷ سال، تقریبا ۸۰٪ به عنوان کاربران تلفن‌های هوشمند معرفی شده‌اند.
۲٫ آنها همیشه آنلاین هستند.
نسل اینترنتی زمان کمتری را برای کار کردن، داوطلب شدن، انجام فعالیت‌های دانشجویی و انجام تکالیف اختصاص می‌دهند. در نتیجه آنها در حالی که آنلاین هستند، وقت زیادی را در خانه می‌گذرانند. آنها هرگز آفلاین نیستند و تمام قول و قرارهای اجتماعی، دوستی و روابط خود را، محدود به دستگاه‌های ارتباطی خود می‌کنند.
۳٫ آنها غیر مذهبی هستند.
در بین نسل اینترنتی، از هر ۴ نفر ۱ نفر در مراسم مذهبی یا فعالیت‌های روحانی شرکت نمی‌کند. «نسل اینترنتی بیشتر از هر نسل قبل از خود، توسط والدین غیر ایمان‌دار پرورش می‌یابد» (توئِنگ، ص۱۲۱). بدیهی است که ایمان‌داران زیادی در این نسل وجود دارند، اما ۱ نفر از ۴ نفر کاملا غیر مذهبی است.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
۴٫ آنها یکدیگر را از طریق تکه‌های اطلاعات درک می‌کنند.
با استفاده از مهارتی که کلایو تامپسون آن را “آگاهی از محیط” می‌نامد، مشخص می‌شود که نوجوانان با کنار هم قرار دادن تکه‌های ناقص اطلاعات از شبکه‌های اجتماعی – تصاویر جداگانه، متن‌ها، توییت‌ها – در درک بهتر از یکدیگر مهارت دارند (با هوش‌تر از آنچه شما فکر می‌کنید، ۲۰۹–۲۴۴). برای من وقتی کسی را به شکل حضوری ملاقات می‌کنم، عجیب است که زندگی آنلاین او را به زندگی واقعی‌اش مرتبط کنم. اما این امر برای نوجوانان طبیعی‌تر است. اگر چه از هم جدا هستند، اما از طریق صفحه نمایش‌شان، از طریق این آگاهی از محیط با هم ارتباط برقرار می‌کنند. آنها در مورد یکدیگر، به صورت دیجیتالی و در قالب تکه‌تکه‌های اطلاعات یاد می‌گیرند.
۵٫ آنها بیدار هستند.
توئِنگ چنین استدلال می‌کند که نسل هزاره در وهلۀ اول نسلی واقع‌بین هستند. اما نسل اینترنتی، که در طول بحران اقتصادی بزرگ شده‌اند، بدبین‌تر و نسبت به تنش‌های اجتماعی حساس‌تر هستند و خود را متعهد به محافظت از افراد آسیب‌پذیر می‌دانند. همان‌طور که ما دیدیم، آنها می‌توانند بر اساس این بیداری عمل کنند، که در تظاهرات (راهپیمایی) پارکلند، راهپیمایی برای زندگی ما، روز ملی اعتصاب مدارس و جنبش #دوباره_هرگز، این موضوع مشخص شد. نسل اینترنتی ممکن است خانه‌نشین باشند، اما می‌توانند دست به تجمع و اعتراض بزنند. (البته، این امر عاری از مشکلات نیست، همان‌طور که در نسخۀ اخیر آلن جیکوبز، “جنگ صلیبی کودکان معاصر” اشاره شده است نوجوانان می‌توانند به ابزاری برای پیشبرد برنامه‌های سیاسی بزرگ‌سالان تبدیل شوند. با این حال نسل اینترنتی، بیدار و آگاه به مسائل اجتماعی هستند و این نقش مهمی در انتخابات ۲۰۲۰ ایفا خواهد کرد، زیرا نحوۀ تعامل شبانان و والدین با این نسل را شکل می‌دهد.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
چالش‌های نسل اینترنتی چیست؟
تا کنون، نگران‌کننده‌ترین امر از تحقیقات توئِنگ، افسردگی نوجوانان است که توسط دیگران نیز تأیید شده است. بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۵ – تنها در سه سال – افسردگی در بین پسران ۲۱ درصد و دختران ۵۰ درصد افزایش یافت. رشد و افزایش این رقم در میزان خودکشی نیز منعکس شده است. «پس از کاهش در دهۀ ۱۹۹۰ و تثبیت در سال‌های ۲۰۰۰، سیر خودکشی در نوجوانان دوباره افزایش یافته است. در سال ۲۰۱۵ نسبت به سال ۲۰۰۷، ۴۶ درصد میزان خودکشی بین سنین ۱۵ الی ۱۹ سال به بالا، افزایش یافته است و این امر، دو و نیم برابر بیشتر بین سنین ۱۲ تا ۱۴ ساله‌ها مشاهده شده است» (توئِنگ، ۱۱۰).
این «پارادوکس نسل اینترنتی است: یک خوش‌بینی و اعتمادبه‌نفس آنلاین که آسیب‌پذیری عمیق، حتی افسردگی را در زندگی واقعی پوشش می‌دهد». توئِنگ چنین می‌نویسد: «این اغراق‌آمیز نیست که نسل اینترنتی‌ها را در آستانۀ بدترین بحران سلامت روان در چند دهۀ اخیر توصیف کنیم. بسیاری از این مشکلات را می‌توان در تلفن‌های آنها ردیابی کرد» (منبع).
نسل اینترنتی چه کسانی هستند؟ آنها بیدار هستند. آنها آگاهی محیطی دارند. به صورت آنلاین با اعتمادبه‌نفس ظاهر می‌شوند؛ هرگز آفلاین نیستند. فناوری به‌راحتی روابط آنها را پشتیبانی و مدیریت می‌کند اما همین فناوری، تنهایی و حس مقایسۀ مسمومی را تغذیه می‌کند که معنا را از زندگی آنها می‌گیرد. والدین از بیشتر این امور آگاه‌اند، آنها قبل از این که ما در مورد این نسل کتابی بنویسیم، مشکلات آن را دیده‌اند.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
دوازده راهنمایی برای والدین نسل اینترنتی
وقتی دربارۀ نوجوانان و صفحه نمایش یا نوجوانان دیجیتالی صحبت می‌کنیم، باید واقع‌نگر باشیم. بنابراین اجازه دهید دوازده پیشنهاد عملی را ارائه دهم تا به بحث‌هایی که در حال حاضر در کلیساها و خانه‌های خود دارید، بپردازیم.
۱٫ تا جایی که ممکن است، ورود به شبکه‌های اجتماعی را به تأخیر بیندازید.
شبکه‌های اجتماعی معضلی را ایجاد می‌کنند. روزنامه‌نگاری به نام نانسی جو سِلز یک کتاب شگفت‌انگیز (و ترسناک) با عنوان “دختران آمریکایی: شبکه‌های اجتماعی و زندگی مخفی نوجوانان”، نوشته است. او در این کتاب، گفت‌وگویی را شرح می‌دهد که یک دختر نوجوان به او گفت: «شبکه‌های اجتماعی زندگی ما را از بین می‌برند». سپس سِلز از او پرسید: «پس چرا شما آفلاین نمی‌شوید»؟ نوجوان پاسخ داد: «چون بدون آن ما هیچ زندگی نداریم» (سلز، ۱۸). شبکه‌های اجتماعی جایی است که نوجوانان به دنبال زندگی می‌گردند و این چیزی است که به بهای زندگی آنها می‌انجامد. ما باید به بچه‌هایمان کمک کنیم تا این پارادوکس را ببینند. شبکه‌های اجتماعی، اگر بدون فکر و عقل استفاده شوند، چیزی گرانبها را از آنها خواهند گرفت.
۲٫ تا حد امکان، استفاده از گوشی‌های هوشمند را به تأخیر بیندازید.
هنگامی که فرزند خود را با یک گوشی هوشمند معرفی می‌کنید، با برنامه‌هایی مانند اینستاگرام و اسنپ چت، کنترل والدین تقریبا بی‌فایده است. من به شما یک نمونه از چگونگی این کار را ارائه خواهم داد.
فرزندان شما ممکن است در معرض مکالمات جنسی و تصاویر برهنه قرار گیرند و شما هرگز متوجه آن نشوید. سِلز مجددا در کتاب خود، پدیدۀ نگران‌کنندۀ دخترانی که تصاویر برهنۀ ناخواسته از طرف پسران در چت دریافت می‌کنند، که اغلب به عنوان اولین گام برای نشان دادن علاقه به آنهاست، را بررسی می‌کند و پسرها اغلب در ازای آن از دختران تصاویر برهنه درخواست می‌کنند. بدیهی است که ما باید قبل از وقوع این پدیده، به فرزندان خود در رابطه با این امر هشدار دهیم. اما عملا هیچ فیلتری برای والدین وجود ندارد تا جلوی رسیدن تصاویر برهنه به تلفن هوشمند فرزندتان از طریق چت یا اسنپ چت را بگیرد، حتی اگر فرزند شما آنها را درخواست نکند. ۴۷٪ از نوجوانان از اسنپ چت استفاده می‌کنند، یک برنامۀ پیشرو برای ارسال و دریافت تصاویر. در عصر تلفن‌های هوشمند، مکالمۀ جنسی تبدیل به “هنجاری” در سال‌های نوجوانان شده است. این دستگاه‌ها قدرتمند هستند. در برابر این فشار مقاومت کنید و به فرزندانتان تلفن هوشمند ندهید و تلفن‌های قدیمی خود را هم در اطراف رها نکنید.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
۳٫ داخل خانه، کنترل وای‌فای را در دست بگیرید.
در خانۀ ما پیش‌فرض این است که وای‌فای را تا زمان نیاز خاموش نگه داریم. بسیاری از مودم‌ها به شما این امکان را می‌دهند تا سرویس را در خانه متوقف کنید. من تحت تاثیر دستگاهی به نام “دایره” قرار گرفته‌ام که در کنار مودم ما در خانه قرار دارد و به من این قدرت را می‌دهد تا وای‌فای را به‌طور کامل یا دستگاه خاصی را بر اساس فیلترهای محتوا، رتبه‌بندی، محدودیت‌های زمانی و زمان خواب خاموش کنم. اتصال وای‌فای را بین مودم و دستگاه یا کامپیوتر قطع می‌کند. به جای تنظیم کنترل‌های والدین در هر دستگاه، می‌توانید جریان داده‌ها را به هر دستگاهی کنترل کنید. این فوق‌العاده است. در واقع، من می‌توانم وای‌فای را در خانه با تلفن خود متوقف کنم. ۲ تلویزیون هوشمند ما، ۳ کامپیوتر، آیپد و آیپاد ما، همه با یک دکمه از وای‌فای قطع می‌شوند. وقتی کودکی در خانۀ ما می‌خواهد از کامپیوتر استفاده کند، درخواست خود را می‌گوید و دلیل نیاز خود را توضیح می‌دهد. در اینجا موارد بیشتری را می‌توان گفت، اما این یک روش کوچک برای کمک به آنها برای استفادۀ دقیق از فناوری است که همۀ اینها امکان‌پذیر است، زیرا وای‌فای همیشه روشن نیست.
۴٫ خارج از خانه، بدون تلفن‌های هوشمند باشید.
برای سنین ۶ تا ۱۲ سال، چیزی مانند ساعت Verizon Gizmo را در نظر بگیرید. Gizmo یک ساعت هوشمند با بلندگو است که تعداد محدودی از شماره تلفن‌های تنظیم‌شده توسط والدین را دریافت و تماس می‌گیرد. یک مکان‌یاب نیز تعبیه شده است تا والدین بتوانند از طریق برنامه‌ای در تلفنشان، آن را ببینند.
والدین می‌خواهند تلفن همراه سه چیز را ارائه دهد: (۱) در هر زمان با بچه‌های خود تماس بگیرند، (۲) در هر زمان فرزندانشان با آنها تماس بگیرند و (۳) از طریق مکان‌یاب بدانند فرزندانشان کجا هستند. شما به گوشی هوشمند نیازی ندارید. Gizmo هر یک از این موارد را ارائه می‌دهد، و نه چیزی بیشتر، که این خبر خیلی خوبی است. برای پاسخ‌گویی به این سه معیار، آخرین گزینه‌ها را از شرکت مخابراتی تلفن همراه خود درخواست کنید. برای سنین بالاتر از ۱۳ سال، یک تلفن تاشو در نظر بگیرید. آنها ارزان هستند و در بسیاری از آنها مکان‌یاب وجود ندارد، اما به دنبال تلفنی باشید که ویژگی‌های مورد نظر شما را داشته باشد و آمادۀ این باشید تا فروشندگان تلفن همراه به شما مثل یک آدم فضایی نگاه کنند. همان‌طور که همسرم می‌گوید، به فروشگاه ارائه‌دهندۀ تلفن همراه خود بروید و “احمقانه‌ترین تلفنی را که دارند” از فروشنده بخواهید.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
۵٫ پله‌های فناوری طی سال‌ها.
من فکر می‌کنم رایج‌ترین اشتباه والدین این است که تصور می‌کنند گوشی هوشمند یک ابزار مجزا و ایزوله است. این‌طور نیست. تلفن هوشمند نقطۀ اوج تمام فناوری‌های ارتباطی است که کودک از بدو تولد با آن آشنا شده است. داشتن تلفن هوشمند نوعی فارغ‌التحصیلی از چندین مرحله فن‌آوری است که از قبل برنامه‌ریزی شده است.
من و همسرم به شرح این مراحل می‌پردازیم: ۱- کنترل وای‌فای خانه: هنگامی که شما کنترل وای‌فای خانه را در دست گرفتید – این بسیار مهم است – سپس می‌توانید شروع به معرفی فناوری‌هایی کنید که بچه‌های شما فقط در خانه می‌توانند از آنها استفاده کنند. روی کاغذ یک جعبۀ بزرگ بکشید. بالای آن در سمت چپ، سن ۰ را بنویسید و در بالا سمت راست، ۱۸ را بنویسید. از سمت چپ به راست، این ۱۸ سال اول فرزند شما با فناوری است. اکنون، پله‌ها را از پایین سمت چپ به بالا سمت راست مورب ترسیم کنید. ۲- تبلت با بازی‌های رنگ‌آمیزی و آموزشی: ممکن است شما یک تبلت با بازی‌های رنگ‌کردنی و آموزشی معرفی کنید. در سن ۳، ۵ یا ۸ سالگی ممکن است یک پله بالاتر بروید. ۳- تبلت با ویدیوهای آموزشی: شاید در سن ۶ سالگی، یک تبلت با فیلم‌های آموزشی به فرزندانتان معرفی کنید. ۴- بعد در برخی از مواقع شما یک کامپیوتر خانوادگی را در اتاق نشیمن برای نوشتن پروژه‌ها معرفی می‌کنید. ممکن است در سن ۱۰ سالگی باشد. ۵- سپس شما یک تلفن مانند Gizmo یا یک تلفن تاشو را معرفی خواهید کرد. یک پله بالاتر. ۶- سپس اجازۀ استفاده از جست‌وجوی گوگل در کامپیوتر، برای تحقیق کردن را می‌دهید که احتمالا در سن ۱۲ سالگی باشد. ۷- شاید در بعضی از مواقع شما برنامه‌های فیس‌بوک یا پیام‌رسان را برای برقراری ارتباط با چند دوست منتخب معرفی کنید. ۸- سپس مرحلۀ آخر، تلفن هوشمند، که پلۀ آخر است. سن ۱۵، ۱۶ یا ۱۷ سالگی، من سن ۱۸ سالگی را پیشنهاد می‌کنم، اما تصمیم با خودتان است.
مزایای این امر دو برابر است:
(۱) در صورت لزوم، می‌توانید این مراحل را کامل به فرزندتان نشان دهید که تلفن هوشمند، در چه مرحله از مسیر دیجیتالی که برای او مشخص کردید قرار دارد. همان‌طور که نسبت به وای‌فای خانه قابل اعتماد و هوشمندانه رفتار کرده است، در حال خارج شدن از خانه به سمت تلفن همراه است. این به او نشان می‌دهد که وفادار بودن در کارهای کوچک منجر به وفاداری در کارهای بزرگ می‌شود.
(۲) همچنین به والدین یادآوری می‌کند به محض این که تلفن همراه هوشمند با اینترنت به فرزند خود بدهید، از کنترل قابل توجه و مستقیم بر فعالیت‌های اینترنتی او، به کنترلی تقریبا مجازی و غیر مستقیم تنزل پیدا می‌کنند. می‌توانید یک خط سیاه پر رنگ بین تمام پله‌های سمت چپ (وای‌فای در خانه) و تلفن هوشمند در سمت راست (خط تلفن همراه در هر مکان) ترسیم کنید. این یک فارغ‌التحصیلی است، یک انتقال بزرگ.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
۶٫ به عنوان یک قانون کلی، برای همۀ سنین و همۀ دستگاه‌ها، وسایل الکترونیکی را خارج از اتاق خواب قرار دهید.
یا حداقل به مدت ۱۲ ساعت، مانند ساعت ۸ شب تا ۸ صبح. اینجا می‌توانید یک قانون تعیین کنید. بدون تلویزیون، دستگاه بازی، تبلت، لپ‌تاپ یا تلفن. تقاضاهای بی‌پایان شبکه‌های اجتماعی را کنار بگذارید. اعتیاد به بازی را از بین ببرید. الگوهای خواب را حفظ کنید. مطمئن شوید همۀ دستگاه‌ها در شب در یک مکان شارژ می‌شوند، نه در اتاق کودک. یک ایستگاه شارژ ساده در اتاق مادر و پدر راه حل خوبی برای این کار است.
۷٫ یک قرارداد تلفن هوشمند بنویسید.
هنگامی که به تلفن هوشمند می‌رسید، قراردادی از رفتارهای مورد انتظار، مقررات منع رفت و آمد و انتظارات خانواده که همراه با تلفن است را بنویسید. از فرزندتان بخواهید اطلاعات ورود به سیستم خود را به اشتراک بگذارند و با مراحل لازم برای متوقف کردن یا غیر فعال کردن تلفن، او را آشنا کنید. اکثر شرکت‌های مخابراتی این کار را آسان می‌کنند. برای والدینی که مرتکب اشتباه شدند و خیلی زودتر از زمان مناسب گوشی همراه را به فرزندانشان معرفی کردند، تنظیم قرارداد تلفنی هرگز دیر نیست.
۸٫ مراقب واکنش کودکانتان به عصر دیجیتال باشید.
این موضوع برای من بسیار جذاب بود. من و همسرم سه نسل اینترنتی داشتیم، از جمله دو نوجوان، و هر یک از آنها، به‌طور کاملا متفاوت از شبکه‌های دیجیتال استفاده می‌کنند. من یک فرزند دارم که بی‌وقفه هر ویدئوی “مرد کامل” (نام یک برنامۀ یوتیوبی است) را ۴۰ بار تماشا می‌کند و وقتش را هدر می‌دهد. همچنین فرزند دیگری نیز دارم که یک ابزار موسیقی جدید را خریداری می‌کند، ۳۰ دقیقه یوتیوب را تماشا می‌کند و آکوردهای اساسی را بدون نیاز به کلاس آموزشی، یاد می‌گیرد. او این کار را با یوکلله (سازی شبیه گیتار)، سپس با کیبورد و کلارینت انجام داد و در نهایت این آموزش‌ها به کلاس‌های آموزشی رسمی منتهی شد. من مجذوب قدرت یوتیوب در کشف کردن مهارت‌های لمسی فرزندانم شدم و صادقانه بگویم می‌خواهم که بچه‌هایم هرچه زودتر از آموزش‌های یوتیوب یاد بگیرند، اما نه تا زمانی که آماده باشند.
هر کودک به‌طور متفاوتی به این امر واکنش نشان می‌دهد. برخی از نوجوانان به دنبال شبکه‌های اجتماعی هستند تا بتوانند ۵۰۰۰ نفر را دنبال کنند، برخی دیگر شبکه‌های اجتماعی را دنبال می‌کنند تا بتوانند ۵ دوست صمیمی پیدا کنند. اینها کاربردهای کاملا متفاوتی هستند. کودکان را به‌طور منحصربه‌فرد، بر اساس آنچه از آنها می‌بینید تربیت کنید و هنگامی که فرزندانتان ادعا می‌کنند شرایط ناعادلانه است، به مراحل ذکر شده مراجعه کنید و توضیح دهید که چرا هر یک از کودکان در خانه، در شرایط یکسان اما در مراحل مختلف در حال پیشرفت است.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
۹٫ محبت را مرکز تربیت قرار دهید.
گوشی‌های هوشمند گناهان جدید اختراع نمی‌کنند؛ آنها به‌سادگی هر وسوسه‌ای در زندگی را تقویت می‌کنند، این وسوسه‌ها را به صورت پیکسل‌هایی روی صفحه‌های با کیفیت نمایش می‌دهند. به وسوسه‌های قدیمی، سطوح جدیدی از جاذبه، اعتیاد و دسترسی داده می‌شود. به این معنا که والدین تنش و اضطرابی را که در عصر دیجیتال احساس می‌کنند، از درک این واقعیت است که ما یک جنگ تمام وقت برای عواطف نوجوانانمان داریم. این موضوع خیلی ترسناک است. فرزندپروری همیشه جنگی برای عواطف بچه‌های ما بوده است، اما عصر دیجیتال، تنبلی والدین ما را سریع‌تر آشکار می‌کند.
اگر نوجوانان ما نتوانند بالاترین رضایت خود را در مسیح پیدا کنند، آن را در چیز دیگری جست‌وجو خواهند کرد. این پیام همیشه با اهمیت بوده است اما امروز مانند ضربۀ چکش است، زیرا “چیز دیگر” در اعتیاد به گوشی‌های هوشمند ظاهر می‌شود. ما فقط با کلمات بازی نمی‌کنیم، یا فقط در روز یک‌شنبه نمی‌گوییم که مسیح برتر است. ما روزانه از روح‌القدس درخواست می‌کنیم تا قلب نوجوانانمان را لمس کند. آنها باید مسیح را نسبت به هر چیز بی‌ارزش در عصر دیجیتال، در اولویت خود قرار دهند؛ در غیر این صورت چیزهای بی‌ارزش بر آنها چیره خواهند شد. به همین دلیل است که امروزه تربیت کردن فرزندان بسیار ضروری است.
۱۰٫ شاگردسازی دیجیتال را شروع کنید.
این کافی نخواهد بود که لیستی از کتاب امثال داشته باشید و آنها را مانند بذر به عنوان راهنمایی‌های حکیمانه پخش کنید. شاگرد کردن نوجوانان در عصر دیجیتال مستلزم کاشت و پرورش کتاب مقدس در تمام قلب است و به این دلیل است که ما با تمام جنبه‌هایی از آنچه که دل می‌خواهد، سر و کار داریم. این جنگ محبت در عصر دیجیتال، اگر بتوانیم از وسوسه‌ها به سمت کتاب مقدس و مسیح حرکت کنیم، فرصت‌های جدید بی‌سابقه‌ای را برای شاگردسازی نوجوانان فراهم می‌کند. این چالش ما است.
منفعل بودن والدین ما در عصر دیجیتال آشکار شده است. من دربارۀ این نکته توضیح نخواهم داد، زیرا این همان کاری است که کتاب من در حال انجام آن است. ۱۲ راه که تلفن‌هایمان، ما را تغییر می‌دهند (و ما را بد شکل می‌کنند) و سپس به ما نشان می‌دهد که چگونه توسط کتاب مقدس دوباره اصلاح شویم و شکل بگیریم. هنگامی که ما به عنوان والدین (و شبانان) نسبت به سوء‌استفاده از تلفن‌های هوشمند خود متواضع باشیم، می‌توانیم به فرزندانمان هم کمک کنیم. عصر دیجیتال ترسناک و طاقت‌فرساست، اما فرصت‌های جدید فوق‌العاده‌ای را برای شاگردی نوجوانان فراهم می‌کند.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
۱۱٫ به عنوان یک خانواده، شام، ماشین‌سواری و تعطیلات را بازسازی کنید.
میز شام و ماشین‌سواری با هم و تعطیلات خانوادگی را به مناطق بدون تلفن تبدیل کنید. من مرتبا متعجب می‌شوم که چگونه فشارهای زندگی سر میز شام بیان می‌شود. گذراندن اوقاتی با هم در آرامش، به دور از اتفاقاتی که در روز افتاده، بسیار پر ثمر است. چه اتفاقی در مدرسه افتاد؟ آشنایی با فرزندانم اغلب هنگام شام اتفاق می‌افتد. این مشارکت در تعطیلات خانوادگی به شیوه‌های عمیق‌تری ادامه می‌یابد.
۱۲٫ به بنای کلیسا ادامه دهید.
آمارها نشان می‌دهند که: نسل اینترنتی در حال حاضر تنهاترین نسل در آمریکا است، حتی تنهاتر از گروه سنی +۷۲٫ توئِنگ معتقد است گوشی‌های هوشمند باعث تنهایی نسل اینترنتی می‌شود. اما شاید عاقلانه‌تر باشد که به پدیده‌های گسترده‌تری بپردازیم که قبل از آیفون نیز وجود داشتند.
خود را با فناوری و ماشین‌های کافی محاصره کنید و دیگر به هیچ کس نیاز نخواهید داشت. ابزار درست را داشته باشید و می‌توانید هر کاری را انجام دهید. ده‌ها رمان علمی تخیلی قبلا تصویری از سیارۀ اشباع‌شده از ربات و عواقب آن ارائه داده‌اند که منجر به عواقب نهایی می‌شود و آن چیزی نیست جز انزوای اجتماعی کامل (به عنوان مثال، داستان “خورشید عریان” از آیزاک آسیموف). اما هنگامی که فناوری هر کس دیگری را برای شما غیر ضروری کرد، به‌زودی متوجه خواهید شد که شما نیز برای هر کس دیگری غیر ضروری شده‌اید.
وقتی کسی به شما نیازی ندارد، شاهد افزایش فاجعه‌بار در تنهایی اجتماعی هستیم. نوجوانان نسل اینترنتی این را احساس می‌کنند. سالمندان و مردان میان‌سال، این تغییرات را حس می‌کنند و در این عصر افزایش انزوا و تنهایی، شبکه‌های اجتماعی “درمان بی‌ریشه‌ای برای بیماری‌های ناشی از زمان‌های بی‌ریشه” ارائه می‌کنند (کاس ۹۵). تلفن هوشمند به یک “مُسکن” تبدیل می‌شود، قول حل مشکل تنهایی ما را می‌دهد، اما فقط برای لحظه‌ای دیگر درد را پنهان می‌کند.
بزرگ‌ترین نیاز نوجوانان امروز، محدودیت‌های جدید و تلفن‌های ساده جدید و قراردادها و مرزهای جدید نیست. بزرگ‌ترین نیاز آنها یک جامعۀ ایمانی است که در آن بتوانند در مسیح رشد کنند، خدمت کنند و خدمت شوند. آنها باید جایگاه ضروری خود را به عنوان بخشی قانونی از کلیسایی سالم پیدا کنند.
به بنای خانواده و کلیساهای وفادار ادامه دهید، به نوجوانان گوش دهید و آنها را مسخره نکنید، به آنها نخندید، بلکه آنها را برای مأموریت پر خطر در دنیای آنلاین و آفلاین آماده کنید.
دوازده نکته برای فرزندپروری در عصر دیجیتال
نویسنده: جان پایپر
