۴ پرسش دربارۀ شام خداوند

۴ پرسش دربارۀ شام خداوند

پرسش: شام خداوند به چه معناست؟ چگونه مطمئن شوم شرکت من در شام خداوند مفهومی دارد؟

پاسخ: شام خداوند پرستشی زیبا است که خداوند عیسی برای خیر معنوی قوم خویش دستور آن را داد. با این ‌وجود اگر ما از روی عادت و برای رفع تکلیف بدون آن که دلیل آن را بدانیم در این مراسم شرکت کنیم یا بدتر، برداشتی اشتباه از آن داشته باشیم، تمام برکت آن را از دست می­‌دهیم. شام خداوند خوراک عهد جدید است که به‌واسطۀ عیسی مقرر شده تا توسط کلیسای محلی برگزار شود.

در شام خداوند ایمان‌داران نان و شراب را که نماد بدن و خون مسیح است می­‌خورند. از طریق شرکت در این شام ایمان‌داران با هم مرگِ قربانی خداوند را به یاد می‌­آورند، از هم‌نشینی با مسیح و یکدیگر شادی می­‌کنند. از فیض پایدار و ماندگار مسیح تقویت و تغذیه می­‌شوند و مرگ مسیح را تا زمان بازگشت او اعلام می­‌کنند (متی ۲۶:۲۶-۲۹؛ لوقا ۱۴:۲۲-۲۰؛ اول قرنتیان ۲۳:۱۱-۲۶). ایمان‌داران ترغیب می‌شوند پیش از مراسم به خودشناسی و درون‌­نگری بپردازند.

برای آن که هدفمند در شام خداوند شرکت کنید به “نگاه‌ کردن” در این ۵ جهت دقت کنید:

  • ما به عقب می‌­نگریم: خون و بدن مسیح که برای ما روی صلیب داده شد را به یاد می‌آوریم؛ به ‌خاطر می‌­سپاریم که بخشش گناهان و حیات جاویدان حاصل این مرگ بوده‌اند.
  • به بیرون می‌­نگریم: ما پیوندهای خانوادگی که با برادران و خواهران خود در کلیسای محلی در مسیح به اشتراک گذاشته‌­ایم را جشن می­‌گیریم.
  • به بالا می­‌نگریم: متوجه می‌­شویم بالا رفته‌­ایم تا کنار میزبان آسمانی خود عیسی، کسی که قلب‌های گرسنۀ خود را برای تغذیه از فیض عهد جدید به او نشان می‌دهیم، بنشینیم.
  • به درون می­‌نگریم: قلب‌های خودمان را بررسی می‌کنیم تا مطمئن شویم در ایمان و توبه گام برمی‌داریم و با محبت برای برادران و خواهرانمان در مسیح زندگی می­‌کنیم.
  • به جلو می­‌نگریم: به امید آن روز با شکوه منتظر می‌مانیم تا زمانی که تحقق وعده­‌های خدا در ضیافت آسمانی او را جشن بگیریم.

۴ پرسش دربارۀ شام خداوند

پرسش: چه کسی می­‌تواند در شام خداوند شرکت کند؟

پاسخ: از آنجایی که شام خداوند، خوراک عهدْ و پیمان کلیسا است، حد و مرزهای مشخصی برای شرکت­‌کننده­‌های خود دارد. شام خداوند، خوراکی برای ایمان‌داران تعمید یافته است که از اعضای دائمی و وفادار کلیسای محلی هستند.

ابتدا شام خداوند برای ایمان‌داران مسیحی است؛ کسانی که از گناهان خود توبه کرده‌­اند و برای حیات جاویدان به عیسی اعتماد نموده‌اند. غیر مسیحیان نمی‌توانند در این مهمانی شرکت کنند، زیرا به مرگ مسیح برای بخشش گناهانشان ایمان ندارند. آنها نمی‌توانند عیسی و خانواده‌اش را همراهی کنند، زیرا برای نجات به عیسی اعتماد نکرده‌­اند و جزء این خانواده نیستند. آنها نمی‌توانند مرگ عیسی را به یاد بیاورند، زیرا به اهمیت آن برای زندگی خود باور ندارند.

دوم، شام خداوند برای کسانی است که تعمید گرفته‌­اند. نه‌تنها باید به مسیح اعتماد کرده باشند، بلکه باید آشکارا با او و خانواده‌­اش هم‌هویت گردند. تعمید، روشی برای اِعلان هویت علنی فرد است. تعمید و شام خداوند هر دو از نشانه­‌های عهد جدید هستند. تعمید اولین نشانۀ عهد و شام خداوند نشانۀ مداوم آن است. شخص در تعمید، نام خانوادگی دریافت می‌کند که پیش از نشستن کنار میز شام خداوند به این نام خانوادگی نیاز دارد.

سوم، شام خداوند برای کسانی است که مدتی طولانی عضو کلیسای محلی بوده‌­اند. عضویت در کلیسای محلی برای زندگی مسیحی اختیاری نیست، بلکه ضروری است. کلیسای محلی مکانی است که با عیسی و خانواده‌­اش پیمان می‌بندیم. عضویت در کلیسای محلی، اطاعت مهم از اصول عیسی است. بنابراین پیش از نشستن در کنار اعضای خانواده باید مطمئن شوید به‌ عنوان عضوی از این خانواده به آنها متعهد هستید، تعهدی که از طریق عضویت صورت می­‌گیرد. عضویت معتبر، یعنی شخص تحت انضباط کلیسایی (تنبیه) نیست و بنابراین هنوز به‌ عنوان بخشی از بدن کلیسا شناخته می­‌شود (متی ۱۵:۱۸-۲۰؛ اول قرنتیان ۱:۵-۱۱).

۴ پرسش دربارۀ شام خداوند

پرسش: چرا باید در کلیسا برای شام خداوند گرد هم آییم؟ چرا نمی‌­توان شام خداوند را در خانه یا محل دیگری برگزار کرد؟

پاسخ: زیربنای این پرسش را فرضیه‌های خاص دربارۀ نقش کلیسا در زندگی مسیحی تشکیل می­‌دهند. بسیاری از مسیحیان اِونجلیکال به ‌اشتباه تصور می‌­کنند زندگی مسیحی فقط چیزی “بین من و عیسی” است، یک رابطۀ خصوصی با خدا که هیچ ‌کس دیگری در آن دخالت ندارد. مردم کلیسا را به گونه‌ای می‌بینند که هیچ ربطی به ایمان آنها ندارد. کلیسا را چیزی اختیاری می­‌دانند که شاید به ایمان شخص کمک می­‌کند، اما برای ایمان او ضرورت ندارد. با چنین طرز فکری، شام خداوند مانند یک شام خصوصی با عیسی است.

با این‌ وجود بر اساس کتاب مقدس ایمان شخص به مسیح از شرکت در مراسم خانوادگی مسیح جدایی­‌ناپذیر است. کلیسای محلی جایی است که در آن زندگی مسیحی داریم. عیسی فقط برای نجات افراد جان خود را فدا نکرد، بلکه مُرد تا مردم را نجات دهد و آنها را به خانواده خود تبدیل کند (افسسیان ۱۹:۲-۲۰؛ عبرانیان ۱۱:۲-۱۳).

وقتی درک کنیم که کلیسا یک خانواده است، بهتر می­‌توانیم تأکید کتاب مقدس بر شام خداوند به ‌عنوان یک مهمانی خانوادگی را متوجه شویم و آن را با اعضای خانوادۀ عیسی در کلیسا جشن بگیریم. به همین دلیل شام خداوند را باید فقط وقتی برگزار کرد که اعضای کلیسا، به نام عیسی دور هم جمع می‌شوند.

پولس در تعالیم اصلاحی خود دربارۀ شام خداوند در اول قرنتیان ۱۱، بارها بر گردهمایی کلیسا به ‌عنوان زمینه‌ای برای شام خداوند تأکید می­‌کند:

  • «زیرا وقتی شما گرد هم می­‌آیید، به جای فایده باعث ضرر است» (۱۷:۱۱ ب).
  • «آنگاه که به ‌عنوان کلیسا جمع می‌شوید، در میان شما جدایی‌ها روی می­‌دهد و این را تا اندازه‌­ای باور می­‌کنم» (۱۸:۱۱ب).
  • «زمانی که شما در یک جا گرد هم می‌آیید، به‌راستی برای خوردن شام خداوند نیست، زیرا هنگام صرف غذا هر یک از شما بی­‌آنکه منتظر دیگران باشد شام خودش را می‌خورد، به گونه‌­ای که یکی گرسنه می‌ماند و دیگری مست می‌­شود. آیا خانه­‌ها برای خوردن و نوشیدن ندارید؟ یا اینکه کلیسای خدا را خوار می­‌شمارید و اشخاص بی‌چیز را شرمسار می‌سازید؟ به شما چه بگویم؟ آیا برای این کار تحسینتان کنم؟ به ‌هیچ ‌روی تحسینتان نمی‌کنم» (۲۰:۱۱-۲۲).
  • «پس ای برادران من، اگر برای خوردن گرد هم می‌آیید، منتظر یکدیگر باشید اگر کسی گرسنه است، در خانۀ خود غذا بخورد تا گرد هم آمدن شما به محکومیت نینجامد. در خصوص سایر چیزها نیز وقتی نزدتان آمدم، دستورات لازم را خواهم داد» (۳۳:۱۱-۳۴).

در تمام این متون متوجه می­‌شوید که پولس به‌وضوح می­‌گوید، شام خداوند زمانی که به‌ عنوان یک کلیسا گرد هم می‌آیید، باید خورده شود. پولس بین غذا خوردن در خانه‌­هایتان و خوراک خاص (وقتی با هم جمع می‌شوید) تمایز قائل می­‌شود. درست مانند وقتی که یک خانواده برای یک مناسبت خاص دور هم جمع می­‌شوند و غذا می‌خورند، شام خداوند نیز وقتی برگزار می­‌شود که خانواده در کلیسا گرد هم می‌آیند. این مهمانی کلیسا است.

امروزه واقعا همه سردرگم شده‌­ایم که وقتی یک گروه پراکنده از افراد به صورت آنلاین دور هم جمع می‌شوند، آیا واقعا یک “جماعت کلیسایی” را تشکیل می­‌دهند. مشکل وقتی بزرگ‌تر می‌­شود که اپیدمی در دو سال گذشته و همچنین سهولت استفاده از برنامۀ وسوسه­‌انگیز زوم باعث شده‌اند مسیحیان فریب بخورند و تصور کنند به هم نزدیک شده­‌اند؛ در حالی ‌که در واقع از هم دور افتاده­‌اند.

مصاحبت ما به یک توهم تبدیل شده است، زیرا فقط روی مانیتورها و صفحه‌­های ابزار الکترونیکی به ‌عنوان ارواحی از جسم جدا شده، با هم ارتباط می­‌گیریم. پیشرفت مِتاوِرسْ فقط باعث تشدید این سراب می­‌شود، چون امنیت واقعیت مجازی (غیر واقعی) بهانه‌­ای ایجاد می­‌کند تا از فرمان تقدیم بدن‌های خود به‌ عنوان قربانی زنده اطاعت نکنیم (رومیان ۱:۱۲-۲). با این ‌وجود کتاب مقدس به‌طور بسیار دل­‌انگیزی به ما یادآوری می‌کند ما افرادی دارای جسم هستیم که برای خیر معنوی خود به‌ حضور فیزیکی یکدیگر نیاز داریم و هیچ اپیدمی این را تغییر نمی‌­دهد. شام خداوند، زمانی را برای گرد هم آمدن کلیسا و تقویت پیوندهای ایمانی ما فراهم می‌­سازد تا از همراهی با عیسی و یکدیگر لذت ­ببریم.

۴ پرسش دربارۀ شام خداوند

پرسش: چرا نباید در مراسم شام خداوند کلیسای کاتولیک رومی شرکت کنم؟

پاسخ: مسیحیانی که به کتاب مقدس ایمان دارند و معتقد به انجیل عیسی هستند، نباید در شام خداوند کلیسای کاتولیک‌ به‌خصوص در مراسم نان و شراب آن شرکت کنند. زیرا آموزۀ کاتولیک رومی دربارۀ شام خداوند، منکر قربانی ‌شدن عیسی روی صلیب فقط برای یک‌بار بوده است و معتقدند این یک‌بار برای برداشتن گناهان ما کافی نیست. آنها باور دارند که قربانی مسیح باید به‌طور مرتب در مراسم شام خداوند تداوم یابد. «در این قربانی الهی که در شام خداوند انجام می‌شود، همان مسیح که یک‌بار در بدن خون­‌آلود خود روی محراب صلیب تقدیم شد، در آن موجود است و به صورت بدن غیر خون­‌آلود نیز قربانی می‌شود».

کلیسای کاتولیک روم به اشتباه تعلیم می‌­دهد که وقتی نان و شراب در مراسم شام خداوند تقدیس می‌شوند، به‌طور معجزه‌آسایی به بدن و خون مسیح تبدیل می‌گردند، که اکنون روی محراب تقدیم می‌شود. آنها اظهار می­‌دارند این نمودِ تکراری قربانی‌ شدن مسیح در آیین شام خداوند به معنای واقعی نجات ما را تضمین می­‌کنند. به‌علاوه آنها بر این باور هستند که کار نجات‌­بخش آیین شام خداوند به صورت “ex opere operato” انجام می‌شود؛ یعنی “به صِرف انجام کار” است (این اصطلاحی لاتین است بدین معنی که کار نجات‌بخش شام خداوند به‌ خودی‌ خود و به صِرف این که توسط کشیش به‌درستی انجام شود، بدون توجه به وضعیت روحی یا ایمان شرکت‌کنندگان، رخ می‌دهد). این آموزه قلب انجیل را انکار می­‌کند و به همین دلیل مسیحیانی که انجیل را تأیید می­‌کنند، باید از شرکت در مراسم شام خداوند کلیسای کاتولیک روم خودداری ورزند. با شرکت در این مراسم، بر آموزۀ دروغینْ دربارۀ انجیل، مُهر تأیید می­‌زنیم.

به همین علت اصلاح‌­طلبان پروتستان مایل هستند شهید شوند تا این که بخواهند در شام خداوند کلیسای کاتولیک روم شرکت کنند و آموزۀ آنها دربارۀ شام خداوند را تأیید کنند.


آبری ام. سِکوئرا

سایر مقالات

مقالات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا