۳ پرسش دربارۀ مراقبت از خود
این مقاله را گوش کنید
۳ پرسش دربارۀ مراقبت از خود
پرسش: آیا مراقبت از خود برای مسیحیان کار اشتباهی است؟
پاسخ: صنعت مراقبت از خود پر طنین است. پیام‌های آن با صدای بلند در تمام رسانه‌های اجتماعی، فرهنگی و هر ابزار بازاریابی طنین‌انداز می‌شود. امروز شعار ما این است: برای مدتی از من دور شوید، آن لاته یا لیوان شراب را بنوشید، به تعطیلات بروید، مدتی را فقط به خودتان اختصاص دهید. در کل شما سخت کار می‌کنید، لیاقت آن را دارید. چطور می‌توانید دیگران را محبت کنید اگر ابتدا خودتان را دوست نداشته باشید؟
فشارهای زندگی مدرن و سرعت آن همۀ ما را خسته و فرسوده کرده‌اند. اما مسیحیان کنجکاوند بدانند آیا مراقبت از خود به‌راستی برای آنها نیز هست یا خیر. در اینجا به نظر می‌رسد چیزی درست نیست. بله ما هم خسته هستیم و پیروان مسیح نیز درست همانند دیگران به استراحت و تجدید قوا نیاز دارند. گویا این شعار بیشتر بر خویشتن تأکید دارد. آیا این گناه است؟
مراقبت از خود شامل تمام کارهایی است که برای محافظت و حفظ سلامت جسمی، ذهنی و احساسی انجام می‌شوند. من و شما هر کاری انجام می‌دهیم تا مطمئن شویم حالمان از نظر فکری، جسمی و روحی خوب است یا نه. اغلب یک رژیم سالم غذایی، خواب خوب، ورزش، وقت برای بیرون رفتن و استراحت، جست‌وجوی ابزار رشد شخصی و در واقع هر چیز خلاقانه‌ای برای کسب رفاه و سلامتی در زندگی شخصی را شامل می‌شود.
پاسخ بسیار کوتاه به این مسئله “خیر” است، مراقبت از خود کار اشتباهی برای مسیحیان نیست. ما نیز مانند بقیه موجودات، مخلوقات محدودی هستیم که برای بقا به مراقبت نیاز داریم. کتاب مقدس مرتب به ما می‌گوید تن ما شبیه گیاه است و ما پژمرده خواهیم شد (اشعیا ۶:۴۰-۷؛ اول پطرس ۲۴:۱؛ ایوب ۲:۱۴؛ مزامیر ۱:۱۰۲؛ مزمور ۱۵:۱۰۳؛ یعقوب ۱۰:۱). حقیقت زندگی آن است که ما باید به‌خاطر جسم محدود خود همیشه مراقب خودمان باشیم. اما به عنوان پیروان عیسی، روش انجام این کار کاملا مشخص است.
۳ پرسش دربارۀ مراقبت از خود
پرسش: مراقبت از خود برای مسیحیان چقدر منحصربه‌فرد و مجزاست؟
پاسخ: مراقبت از خود برای مسیحیان اساسا باید با مراقبت از خود در دنیا متفاوت باشد.
ابتدا، مراقبت از خود مسیحیان مبتنی‌بر اصول مباشرت است. پیروان عیسی می‌دانند ما از آنِ خود نیستیم. بدن‌های ما متعلق به خداوند است. ما فرا خوانده شده‌ایم تا او را با بدن‌های خود جلال دهیم (اول قرنتیان ۱۹:۶-۲۰). ما به‌راستی معتقدیم زندگی و نَفَس ما و هر چیزی که داریم در دستان خدا است (اعمال ۲۵:۱۷). علاوه بر آن مراقبت از خود برای مسیحیان نوعی نیک‌داری بدن‌ها و زندگی‌هایمان به‌خاطر خالق ماست. مراقبت از خود مسیحی به دنبال مراقبت از آنچه خدا آفریده است، برای تکریم او بالاتر از همه با محافظت از آنچه او ساخته است.
دوم، مراقبت از خود مسیحیان تلاش برای نادیده گرفتن یا به حداقل رساندن تنش‌ها و مشکلات نیست. بسیاری از روش‌های خودمراقبتی ما را تشویق می‌کنند تا از فشارهای زندگی دور شویم یا از آنها فاصله بگیریم. به ما گفته شده است از همه چیز فرار کنیم، ذهنمان را خالی کنیم و در چیز دیگری غرق شویم. اما عیسی از ما دعوت می‌کند، «بیایید نزد من ای تمامی زحمتکشان و گرانباران که من به شما آسایش خواهم بخشید. یوغ مرا بر دوش بگیرید و از من تعلیم یابید. زیرا حلیم و افتاده‌دل هستم و در جانهای خویش آسایش خواهید یافت. چرا که یوغ من راحت است و بار من سبک» (متی ۲۸:۱۱-۳۰).
او ما را تشویق نمی‌کند از مشکلاتمان فرار کنیم یا وانمود کنیم وجود ندارند. از ما دعوت می‌شود در او به میزان استرس و سختی‌های زندگی پی ببریم و اقرار کنیم به تنهایی توان حمل آن مشکلات را نداریم. مراقبت از خود برای مسیحیان آن است که بار خودمان را زیر پاهای عیسی بیندازیم. پولس به ما یادآوری می‌کند که خداوند می‌گوید، «فیض من تو را کافی است زیرا قدرت من در ضعف به کمال می‌رسد» (دوم قرنتیان ۹:۱۲). سختی‌های زندگی در بدن‌های فانی در دنیای سقوط‌کرده ما را به آگاهی عمیق‌تر و حقیقتی بزرگ‌تر رهنمون می‌سازد، این که به خالق و منجی نیاز داریم. مراقبت از خود برای مسیحیان چشمان ما را از خودمان برمی‌گیرد و به سوی خدایی هم‌نوع ما، دل‌سوز و قدرتمند می‌گشاید. ما به عنوان مسیحی مشکلاتمان را نادیده نمی‌گیریم و از آنها پنهان نمی‌شویم. ما آنها را اقرار کرده و بر آنها غلبه می‌کنیم. مراقبت از خود مسیحیان عمل تسلیم زندگی‌هایمان به خدای پدر در آسمان‌ها است و بدان وسیله به او اجازه می‌دهیم ما را از پستی بلندی‌ها، غم‌ها و شادی‌هایی که برایمان دارد، هدایت نماید.
سوم، مراقبت از خود برای مسیحیان ماهیتی جاودانه دارد نه موقتی. در سراسر عهد عتیق و عهد جدید می‌بینیم خدای ما دارای شخصیتی است که از ما (قوم خویش) که به شباهت خویش آفریده است، محافظت می‌کند. پیوسته از ما دعوت می‌شود او را بجوییم و بیابیم (تثنیه ۲۹:۴؛ امثال ۱۷:۸؛ ارمیا ۱۳:۲۹؛ متی ۷:۷؛ لوقا ۹:۱۱؛ اعمال ۲۴:۱۷-۲۸). موسی به قوم اسرائیل گفت مداوم و مستمر مراقب و مواظب خویشتن باشید (تثنیه ۹:۴)، مبادا دچار بت‌پرستی شوید و مهربانی و وعده‌های خدای خویش را فراموش کنید. عیسی می‌گوید او آمد تا از فراوانی در زندگی بهره‌مند شویم (یوحنا ۱۰:۱۰). خدا ما را آفرید که تا ابد در او ساکن شویم.
مراقبت از خود مسیحیان یک راه حل سریع یا یک وقفۀ کوتاه نیست. الگویی کاملا جدید است که خدا در مرکز آن قرار دارد. باور است. یک تضمین متحول‌کنندۀ زندگی است که بر اساس آن خدا هرگز ما را ترک نکرده و ترک نخواهد کرد (تثنیه ۶:۳۱؛ عبرانیان ۵:۱۳) که اگر خدا با ماست، کیست که بتواند بر ضد ما باشد (رومیان ۳۱:۸)، که هیچ کسی نمی‌تواند چیزی از دستان خدا برباید (یوحنا ۲۹:۱۰-۳۰) که روزی با خدا ساکن خواهیم شد و او هر اشکی را از چشمان ما پاک خواهد کرد (مکاشفه ۳:۲۱-۴). مراقبت از خود مسیحیان ریشه در حقیقت ابدی و حاکمیت خدای نیکو بر همه چیز دارد. بسیار طولانی‌تر از هر زمانی برای قهوه خوردن، کلاس یوگا یا تعطیلات رویایی طول خواهد کشید.
در مجموع باید گفت مراقبت از خود برای مسیحیان هم در عیسی ریشه دارد هم از آن رشد می‌کند. ما می‌دانیم خالق و منجی ماست و بنابراین به‌خاطر او مراقب زندگی‌هایمان هستیم. ما از مشکلات نمی‌گریزیم، اما اجازه می‌دهیم آنها ما را به سوی او هدایت کنند و در مراقبت پر قدرت و ابدی او آرام می‌گیریم. مراقبت از خود مسیحیان کاملا جدای از دیگران است؛ زیرا بسیار پایدارتر، فراگیرتر و رضایت‌بخش‌تر از هر چیزی است که دنیا به من و شما می‌دهد. خدا به تنهایی منشأ و وسیلۀ مراقبت از ماست.
۳ پرسش دربارۀ مراقبت از خود
پرسش: مراقبت از خود برای مسیحیان شبیه چیست؟
پاسخ: بهترین توصیه یا حکمتی که می‌توانم به شما تقدیم کنم آن است که وقتی همگی خسته، درمانده، سرخورده شدیم و تحت فشاری بیش از حد توانمان قرار گرفتیم، بهتر است به سوی عیسی رو آوریم. این به هیچ وجه از نوع آن احساسات تکراری و کهنه نیست. هنگامی که به عیسی رو می‌کنیم، می‌دانیم حقیقت چیست، یعنی از طریق او و برای او خلق شدیم (کولسیان ۱۶:۱). خدا آغاز و پایان است (او ما را برای خودش آفرید). ما نمی‌توانیم با هیچ سوخت دیگری به جز او حرکت کنیم. آگوستین هیپو، پدر کلیسای اولیه درست گفت که «قلب‌های ما بی‌قرارند تا وقتی در تو آرامی بگیرند (اعترافات)».
بهترین عادت مراقبت از خود (نه‌تنها برای مسیحیان بلکه برای هر بشری) آن است که ما را به سوی خالق و منجی رهنمون می‌سازد. به‌راستی سودمندترین مراقبت از خود بارها و بارها ما را به سویی سوق می‌دهد که منشأ یاری ما از آنجاست (مزمور ۱:۱۲۱-۲).
مراقبت از خودِ واقعی فروتنانه است، به ضعف‌های خودمان اذعان می‌داریم و تمام نگرانی‌های خود را به عیسی می‌سپاریم زیرا او به فکر ما است (اول پطرس ۷:۵).
به هر حال من و شما باید بتوانیم آزادانه در فعالیت‌های زندگی‌بخش و آرامش‌بخش شرکت کنیم. ما آزادیم از یک ساعت وقت‌گذارنی در کافی‌شاپ لذت ببریم، پدیکور انجام دهیم، یک شب را بیرون از خانه بگذرانیم، مدتی پیاده‌روی کنیم، عادات سالمی که دوست داریم را تجربه کنیم. اما نمی‌توان به این کارها یا نتایجشان امید بست. هر چقدر لذت‌بخش و ثمربخش باشند، باز هم ابزاری برای نوسازی روحمان نیستند.
فقط خداست که چراگاه سرسبز، آب‌های آرامش‌بخش و جان تازه به ما می‌بخشد (مزمور ۱:۲۳-۳). بیایید آزادانه در پی این فعالیت‌ها باشیم، اما قلب‌هایمان به سوی خداوند متمایل باشند. اگر خواهان آرامشی راستین، پایدار و عمیق هستیم (یوحنا ۴:۱۵-۵)، باید در عیسی پایدار بمانیم. کمااینکه باید به صورت عملی از خود مراقبت کنیم، مطمئن شویم در عمق کلام خدا فرو رفته‌ایم، به خدا دعا کنیم، دربارۀ شخصیت او تعمق کنیم. سرود نیایش و پرستش بخوانیم و به آنچه در بالاست بیندیشیم (کولسیان ۲:۳).
باشد دعوت عیسی را بپذیریم و به سوی او آییم. باشد در او آرام بگیریم. باشد بپذیریم ما به‌راستی ضعیف هستیم و او قوی است. مراقبت از خود مسیحیان اعلام می‌کند تنها عیسی زندگی‌بخش است. او ما را دوباره به سوی آنچه حقیقت است رهنمون می‌سازد: «ما توسط خدا و برای او آفریده شدیم و او با عزمی راسخ من و شما را آکنده از محبت و وفا می‌کند» (مزمور ۱۵:۸۶).
۳ پرسش دربارۀ مراقبت از خود
نویسنده: جن اوشمن
