وضعیت اولیۀ آفرینش چگونه بود؟
وضعیت اولیۀ آفرینش چگونه بود؟
ما همیشه دوست داشته‌ایم بدانیم وقتی خدا ابتدا دنیا را خلق کرده بود، دنیا و آدم چگونه بوده‌اند. باید بسیار حیرت‌انگیز بوده باشد! زیرا کتاب مقدس به ما می‌گوید خدا نگاه کرد و نیکو بود. همه چیز نیکو بود؛ وقتی خدا خورشید، ماه و ستارگان را آفرید، حیوانات را آفرید، نگاه کرد و همه چیز نیکو بود. وقتی آدم و سپس حوا را آفرید، نیکو بود؛ می‌توان تا اندازه‌ای متصور شد که شبیه به چه چیزی بوده است، زیرا کتاب مقدس می‌گوید آدم و حوا در باغ راه می‌رفتند و با خداوند یَهوه صحبت می‌کردند. می‌توان کمی آن را تصور کرد، اما واقعا نمی‌توان سر را چرخاند و زیبایی‌های آن را دید. فقط باید در رویا آفرینشی را دید که همه چیز در آن نیکوست؛ جایی که هر چیزی در آن کاشته شود، خوب رشد می‌کند و به اندازۀ کافی نور خورشید و آب وجود دارد؛ هیچ سیل و توفانی آن را نمی‌شوید و نمی‌برد، و هیچ بیابان خشک و برهوتی ندارد.
اما چنین مکانی تصویری از آن چیزی است که در آینده در زمین وجود خواهد داشت. از بسیاری جهات در واقع توصیف زمین جدید حتی بهتر از باغ عدن است، زیرا عیسی آنجا خواهد بود؛ ما فیض را خواهیم شناخت، رحمت بی‌پایان و محبت بی‌انتهای خدا را خواهیم شناخت و خواهیم دانست او ما را از چه چیزی نجات داده است. در عین حال در این مکان احیاءشده و زیبا که با توجه به شواهد کتاب مقدس متصور می‌شویم، همه چیز کاملا نیک خواهد بود؛ از همه مهم‌تر در آنجا قادر خواهیم بود خدا را جلال دهیم، همان کاری که به‌خاطر آن خلق شدیم.
وضعیت اولیۀ آفرینش چگونه بود؟
