خودکشی
این مقاله را گوش کنید
اگر فرد ایمان‌داری که به نجات دست پیدا کرده است خودکشی کند، باز هم وارد ملکوت خدا می‌شود؟
در کلام خدا قتل ممنوع شده و خودکشی قتل به حساب می آید (تثنیه ۵: ۱۷)؛ خودکشی نوعی قتل محسوب می‌شود که در آن شخص زندگی خود را بر خلاف خواست خدا به اتمام می‌رساند و این عمل گناه است (خروج ۲۰: ۱۳)؛ ولی این گناه، گناه غیر قابل بخشش مثل توهین به روح‌‌القدس نیست.
اگر کسی ایمان‌دار واقعی باشد و نجات را داشته باشد و بنا بر افسردگی شدید و یا هر دلیل دیگر، دست به خودکشی بزند وارد بهشت می‌شود، ولی مثل گناهان دیگر که باعث نداشتن اجرِ عالی آسمان می‌شوند، عمل خودکشی نیز شخص را از اجر آسمانی بی‌بهره می‌کند. وارد شدن ما به بهشت نتیجه اعمال خوب و یا بد ما نیست که بر حسب آنها مقبول یا مردود شویم.
ما به فیض خدا و به‌‌خاطر کار مسیح، بهشت را دریافت می‌کنیم. خودکشی عملی است بسیار بد و بر خلاف اراده خدا که نباید انجام شود و اگر کسی حتی در فکر خودکشی است باید با کمک گرفتن، از این افکار آزاد شود و در دام شیطان نیفتد. در عهد عتیق شش نفر خودکشی کردند که هیچ کدام نبی نبودند.
۱. اول پادشاهان ۱۶: ۱۸ (زِمری) «و چون زمری دید که شهر گرفته شد، به قصر خانه پادشاه داخل شده، خانه پادشاه را بر سر خویش به آتش سوزانید و مرد».
۲.دوم سموئیل ۱۷: ۲۳ (اَخیتوفِل) «اما چون اخیتوفل دید که مشورت او به جا آورده نشد، الاغ خود را بیاراست و برخاسته، به شهر خود به خانه‌اش رفت و برای خانه خود تدارک دیده، خویشتن را خفه کرد و مرد و او را در قبر پدرش دفن کردند».
۳.داوران ۹: ۴۵ (ابیملک) «پس جوانی را که سلاحدارش بود به زودی صدا زده، وی را گفت: شمشیر خود را کشیده، مرا بکش، مبادا درباره من بگویند زنی او را کشت. پس غلامش شمشیر را به او فرو برد که مرد».
۴.داوران ۱۶: ۳۰ (شمشون) یا سامسون «و شمشون گفت: همراه فلسطینیان بمیرم و با زور خم شده، خانه بر سروران و بر تمامی خلقی که در آن بودند، افتاد. پس مردگانی که در موت خود کشت، از مردگانی که در زندگی‌اش کشته بود، زیادتر بودند».
۵.اول سموئیل ۳۱: ۴ (شائول) «و شائول به سلاحدار خود گفت: شمشیر خود را کشیده، آن را به من فرو بر، مبادا این نامختونان آمده، مرا مجروح سازند و مرا افتضاح نمایند. اما سلاحدارش نخواست زیرا که بسیار در ترس بود. پس شائول شمشیر خود را گرفته، بر آن افتاد».
۶.اول سموئیل ۳۱: ۵ (سلاحدار شائول) «و سلاحدارش هنگامی که شائول را دید که مرده است، او نیز بر شمشیر خود افتاده، با او بمرد».
در عهد جدید هم یهودا اسخریوطی را در متی ۲۷: ۵ داریم: «پس آن نقره را در هیکل انداخته، روانه شد و رفته خود را خفه نمود».
نویسنده: نیما علیزاده
