۹دستورالعمل جان اُوِن برای کُشتن گناه
۹ دستورالعمل جان اُوِن برای کُشتن گناه
کشنده‌ترین مار دنیا، مار بومی استرالیا به نام «مار تایپان» است. زهر نیش این مار می‌تواند جان ۱۰۰ انسان بالغ را بگیرد. تصور کنید به خانه می‌آیید و می‌بینید این قاتل سمی داخل اتاق نشیمن به دور خود حلقه زده است. چه کار می‌کنید؟ قطعا فرزندانتان را تشویق نمی‌کنید با آن بازی کنند یا آن را به عنوان حیوان خانگی نگهداری نمی‌کنید. خیر، احتمالا یک بیل برمی‌دارید و روی سرش می‌کوبید!
ما در خانه‌ها و دل‌هایمان ماری به‌مراتب خطرناک‌تر داریم به نام «گناه». متاسفانه بسیاری از مردم به جای کشتن گناه با آن بازی می‌کنند.
جان اُوِن به‌خوبی به مسیحیان هشدار می‌دهد: «گناه را بکشید، در غیر این صورت گناه شما را خواهد کُشت.» کتاب او با عنوان «کُشتن گناه» شرح کاملی از رومیان 13:8 می‌باشد:
«زیرا اگر بر طبق نَفسْ زندگی کنید خواهید مرد؛ امّا اگر به واسطۀ روح، اعمال گناه‌آلود بدن را بکشید، خواهید زیست.»
گرچه مسیحیان در این زندگی نمی‌توانند گناه را کاملا از میان بردارند، اما اُوِن ما را به مبارزۀ سخت با امیال گناه‌آلود و کشتن آنها تشویق می‌کند. ما برای حمله به گناه از چه بیلی باید استفاده کنیم؟ اُوِن 9 دستورالعمل کابردی به ما ارائه می‌دهد.
1- تشخیص شدت گناه
وقتی کسی برای مدتی طولانی با گناهی در جدال باشد، کشتن آن برایش دشوارتر خواهد بود. به‌خصوص اگر در این مدت طولانی به جای تلاش برای کشتن گناه، به آن میدان داده و در آن زیاده‌روی کرده باشد. بهانه‌تراشی، توجیه رفتار گناه‌آلود یا کاربرد سطحی از مفاهیمی چون فیض و رحمت در یک گناه، بر شدت آن می‌افزاید و منجر به سخت‌دلی و بی‌وجدانی می‌شود. هنگام تشخیص شدت گناه چنین مواردی را در نظر بگیرید، زیرا تلاش بیشتر مستلزم توجه بیشتر به نفس‌کُشی است.
2- پیامدهای جدی گناه را کاملا درک کنید
گناه حتی برای مسیحیانی که عادل شمرده شده‌اند نیز خطرناک است. اُوِن، 4 خطری که گناه برای ایماندار در پی دارد، بیان می‌کند: سخت‌دلی در اثر فریبندگی گناه، اطاعت موقتی از خدا، از دست دادن آرامش و قدرت، و در نهایت خطر نابودی ابدی، که با تداوم ارتکاب گناه، شاید فرد ثابت کند که او هرگز ایماندار واقعی نبوده است. گناه یک مسیحی، روح‌القدس را غمگین می‌سازد (افسسیان 25:4-30)، به خداوند عیسای مسیح آسیب می‌زند (عبرانیان 6:6)، و می‌تواند باعث شود که یک مسیحی دیگر برای خدمت مفید نباشد.
3- گناه خود را بپذیرید
ما گناه را از طریق شریعت و انجیل تشخیص می‌دهیم. اُوِن می‌نویسد: «شریعت مقدس خود را وارد وجدانتان کنید و فساد خود را به «آن بسپارید و دعا کنید زیر سایۀ آن قرار بگیرید.» در احکام کتاب مقدس که دربارۀ گناه و پلیدی آن سخن می‌گوید، تعمق کنید و سپس گناه خود را در پرتو صلیب بنگرید. از خودتان بپرسید: «چرا با وجود چنین فیض و رحمتی، همچنان به گناه ادامه دادم؟ چطور می‌توانم این‌چنین بی‌حرمتی را به نمایش بگذارم؟»
4- از صمیم قلب مشتاق نجات باشید
وقتی گناه بزرگ خود را بشناسید، می‌توانید خواستار رهایی از گناه باشید. چرا این امر مهم است؟ زیرا «اشتیاق، هر دم و بازدم و تپش قلب پس از نجات، به خودی خود فیضی است که قادر است روح را به شباهت همان خواسته‌ها درآورد.» به نظر اُوِن در حقیقت «نجات را نخواهید داشت، مگر آنکه مشتاق رهایی از آن باشید.»
5- به رابطۀ میان گناهان و خلق‌وخوی ذاتی خود توجه کنید
هر فردی روحیه و ذات منحصربه‌فردی دارد که همین کشتن برخی گناهان را دشوار می‌سازد. اُوِن به ما یادآوری می‌کند: «بی‌تردید تمایل به انجام برخی گناهان در خلق‌وخوی ذاتی و طبیعت انسان‌هاست.» داشتن تمایل طبیعی به ارتکاب یک گناه، از میزان تقصیر ما در انجام آن نمی‌کاهد. بلکه وقتی خودمان را بشناسیم، متوجه می‌شویم در کدام زمینه‌های زندگی نیاز به خود–فرمانی بیشتری داریم (اول قرنتیان 27:9).
6- از موقعیت‌هایی که گناه را تحریک می‌کنند، دوری کنید
مراقب شرایطی باشید که شما را به سمت گناه سوق می‌دهند و از خودتان در برابر آنها محافظت کنید. اُوِن می‌گوید: «بدانید هر کسی که موقعیت‌های گناه را جدی نمی‌گیرد، قطعا مرتکب گناه می‌شود.» اگر می‌خواهیم جلوی گناه را بگیریم، باید از ورود به موقعیت‌هایی که سبب گناه می‌شوند، دوری کنیم.
7- به اولین نشانه‌های گناه دقت کنید
ما زمانی در کشتن گناه، بیشترین کارآیی را خواهیم داشت که در برابر اولین نشانه‌های امیال گناه‌آلود خود برخیزیم. متوقف کردن آب پس از آنکه به سیلاب تبدیل شد، سخت است. به همین ترتیب جلوگیری از گناه زمانی که اجازۀ تمایل به رشد آن را بدهیم، سخت است.
8- دربارۀ جلال خدا تعمق کنید
نباید اجازه دهیم گناه رشد کند و قوی شود. در مقابل، باید از گناه روی برگردانیم و به سوی «عظمت خدای متعال» روی آوریم. وقتی جلال خدا را می‌بینیم، شاهد زشتی گناه خود خواهیم بود. اُوِن می‌گوید به‌ویژه اگر دربارۀ عظمت خدا تعمق کنیم، کمک زیادی به ما می‌کند تا بفهمیم: «ما تنها بخش کوچکی از بزرگی خدا را می‌شناسیم.» بسیار سخت است که گناه در قلبی آکنده از درک بزرگی خدا شکوفا شود.
9- برای آرامش خود شتاب نکنید
آخرین دستورالعمل اُوِن به صورت یک هشدار ارائه می‌شود. اگرچه ممکن است گناه را تجربه کنیم و آن را بپذیریم، اما نباید گمان کنیم گناه شکست خورده است. گناه فریبکار است و می‌تواند ما را فریب دهد تا تصور کنیم قاطعانه در برابر آن ایستاده‌ایم، اما در حقیقت این‌چنین نیست. اُوِن هشدار می‌دهد با خودتان دربارۀ صلح و آرامش سخن نگویید پیش از آنکه خدا سخن بگوید (ارمیا 14:6).
به عبارت دقیق‌تر خودمان را بررسی کنیم و ببینیم آیا ایمان آورده‌ایم (دوم قرنتیان 5:13). او هشدار می‌دهد اگر روند توبه را سطحی بینگاریم، اگر به سایر گناهان اهمیتی ندهیم یا اگر بزرگ‌ترین دلخوشی ما، همراه با شدیدترین نفرت ممکن نسبت به آن گناه نباشد، شاید داریم به خودمان تسلی و دلگرمی دروغین می‌دهیم.
گناه همچون ماری مهاجم است. اگر فعالانه و پرتلاش با گناه مبارزه نکنیم، مرگبار خواهد بود. خوشبختانه در این مبارزه تنها نیستیم. قدرت کشتن گناه از مسیح و به واسطۀ روح‌القدس نشأت می‌گیرد. وقتی بر کشتن گناه تمرکز می‌کنیم، به تخت فیض نزدیک می‌شویم. آنجاست که هر زمانی که به کمک نیاز داشته باشیم، فیض را خواهیم یافت (عبرانیان 16:4). تلاش ما ضروریست، اما همان‌طور که اُوِن می‌گوید: «نفس‌کُشی گناه باید به واسطۀ فیض باشد و خودمان نمی‌توانیم به‌تنهایی این کار را انجام دهیم.»
۹ دستورالعمل جان اُوِن برای کُشتن گناه
