وقتی به صفحات تاریخ نگاه می‌کنیم، می‌توانیم ببینیم که کلیسای عیسای مسیح در طول قرون شــکل‌های مختلف بســیاری به خودش گرفته اســت، چون مســیحیان مجبور بوده‌اند با انواع شــرایط مختلف روبرو شوند. کلیســا زمانی در فضای باز و جنگل‌ها تشــکیل شده و زمانی هم در ساختمان‌های عظیم کلیسا. در برخی مواقع، کلیســا هیچ ساختاری نداشــت و یا دستکم از ساختاری حداقلی برخوردار بود؛ صرفا ایمان‌داران دور هم جمع می‌شــدند تا پرستش کنند و کلام خدا را با هم بخوانند. در زمان‌های دیگر کلیســا سازمانی با ســاختار پیچیده و سلسله مراتبی از کشیشــان و شبانان بوده اســت. در طول تاریخ مســیحیت در ایران نیز، در حالیکه روح‌القدس قوم خدا را هدایت کرده است، ما بسیاری از این اَشکال را دیده‌ایم. اما امروزه، در نتیجه عداوتی که با کلیسای مسیح در ایران وجود دارد، می‌بینیم که کلیسای خانگی معمول‌ترین شــیوه ابراز وجود بدن مســیح است. به نظرم منصفانه است که بگوییم بســیاری از فارسی‌زبانانی که خارج از ایران زندگی می‌کنند نیز بیشتر به یک کلیسای خانگی تعلق دارند. بدین‌ترتیب، این ســوال به وجود می‌آید که آیا عهد جدید دستورالعمل‌هایی در مـورد نحــوه کارکرد یک کلیسای خانگی مسیح محور به ما میدهد؟ باور به اینکه خدا همه آنچه برای برخورداری از یک کلیســای خانگی سالم احتیاج داریم را به ما بخشیده است، باعث شد تا این کتابچه کوچکی که در دست دارید را بنویسم.