منظور از مردن در گناهان چیست؟
منظور از مردن در گناهان چیست؟
در کتاب مقدس، ۳ جا به عبارت، “مردن در گناهانتان” اشاره شده است و عبارتند از:
- حزقیال ۲۰:۳: «نیز اگر شخصی پارسا، از پارسایی خود برگردد و گناه ورزد، و من سنگ لغزش پیش پایش بگذارم، او خواهد مرد. آری، چون تو به او هشدار ندادی، او در گناهش خواهد مرد و اعمال نیکویی که انجام داده، به یاد آورده نخواهد شد. اما من خون او را از دست تو خواهم طلبید.»
- یوحنا ۲۱:۸: «سپس دیگر بار به آنان گفت: “من می‌روم و شما مرا جستجو خواهید کرد، امّا در گناه خویش خواهید مرد. آنجا که من می‌روم، شما نمی‌توانید آمد.”»
- یوحنا ۲۴:۸: «به شما گفتم که در گناهان خویش خواهید مرد، زیرا اگر ایمان نیاورید که من هستم، در گناهانتان خواهید مرد.»
با توجه به آیات فوق، به نظر می‌رسد عبارت “مردن در گناهانتان”؛ یعنی شخص با مرگ جسمانی خود، تمامی گناهانی را که مرتکب شده همراه با پیامدها و مجازات ناشی از آنها را در خود حفظ می‌کند؛ پس یعنی شخص متحمل مجازات ابدی خواهد شد. “مرگ فیزیکی، روح را از بدن جدا می‌کند؛ مرگ روحانی، روح را از خدا جدا می‌سازد.”
گناه، به معنای شکستن شریعت خداست (اول یوحنا ۴:۳) و گناه ما را از خدا دور و جدا می‌کند (اشعیا ۵۹:۲). بنابراین کسانی که به قربانی شدن مسیح، باور و اعتماد ندارند، در گناهانشان خواهند مرد و گناهانشان بر عهدۀ خودشان خواهد بود. توجه کنید گفته نمی‌شود آنها “از” گناهانشان می‌میرند، بلکه “در” آنها می‌میرند. گناهانشان حفظ خواهند شد و آنها هیچ‌گاه از آن گناهان رها نخواهند شد و هرگز زندگی ابدی را نخوهند چشید. در یوحنا ۲۱:۸ کلمۀ گناه به صورت مفرد آمده است که به طور ناآشکار، اشاره به یهودیانی با گناه انکار عیسی دارد. در یوحنا ۲۴:۸ کلمۀ گناه به صورت جمع، یعنی گناهان آمده است که می‌گوید آنها با تمام گناهانشان و نه فقط انکار مسیح، خواهند مرد. پس این حرف که با انکار مسیح که خود یک گناه است، سایر گناهان نیز باقی خواهند ماند، منطقی به نظر می‌رسد.
گناه، یک مشکل شرعی است؛ اگرچه تنها این نیست. از آنجایی که گناه، شریعت خدا را نقض می‌کند (اول یوحنا ۴:۳)؛ وقتی مرتکب گناه می‌شویم، در نتیجه پیامدهای آن را بر اساس شریعت به دوش می‌کشیم. عیسی تحت شریعت به دنیا آمد (غلاطیان ۴:۴) و هرگز شریعت را نقض نکرد (اول پطرس ۲۲:۲). گناهان ما توسط مسیح بر روی صلیب پاک شدند (اول پطرس ۲۴:۲). به این دلیل که مزد گناه، مرگ است (رومیان ۲۳:۶) و از آنجایی که عیسی با تحمل آن گناهان مرد و بدین ترتیب الزامات شریعت را برآورده کرد، جنبۀ قانونی بدهی گناه در قربانی مسیح به جا آورده شد. بنابراین کسانی که به قربانی مسیح ایمان می‌آورند، به واسطۀ همین ایمان پارسا شمرده می‌شوند (رومیان ۱:۵). عادل‌شمردگی، اعلان قانونی پارسایی در پیشگاه خداست. بنابراین وقتی بمیرند، به خاطر گناهان مجازات نمی‌شوند. آنها بدون پیامدهای قانونی گناهانشان، می‌میرند. اما تمام کسانی که به مسیح ایمان نیاوردند، متحمل پیامدهای قانونی گناهانشان می‌شوند و بر اساس شریعت، به مجازات متناسب با گناه خود، محکوم می‌شوند.
منظور از مردن در گناهان چیست؟
