منظور از اینکه به شباهت خدا آفریده شده‌ایم چیست؟
منظور از اینکه به شباهت خدا آفریده شده‌ایم چیست؟
در کتاب پیدایش به موضوع این که ما به شباهت خدا آفریده شده‌ایم، اشاره شده است و کتاب مقدس اهمیت و ارزش خاصی برای این واقعیت قائل است.
«آنگاه خدا گفت: “انسان را به صورت خود و شبیه خودمان بسازیم، و او بر ماهیان دریا و بر پرندگان آسمان و بر چارپایان و بر همۀ زمین و همۀ خزندگانی که بر زمین می‌خزند، فرمان براند”» (پیدایش ۲۶:۱).
برخی تصور می‌کنند آفریده شدن به شباهت خدا، مربوط به شباهت فیزیکی است؛ گویی خدا خون و گوشت دارد، اما این‌طور نیست. عیسی به ما می‌گوید خدا (در اشاره به پدر) روح است (یوحنا ۲۴:۴) و روح، گوشت و استخوان ندارد (لوقا ۳۹:۲۴). بنابراین این که ما به شباهت خدای پدر آفریده شده‌ایم؛ به این معنا نیست که خدای پدر، گوشت و استخوان دارد. این درست نیست. شایان ذکر است، خدا ما را به “شباهت خودش” آفرید، نه به “نوعی از خودش”. ما بازتاب‌دهندۀ خدا هستیم، اما آن چیزی که خدا هست، نیستیم.
بنابراین منظور از اینکه به شباهت خدا آفریده شده‌ایم، چیست؟ این بدان معناست که ما از نظر برخی صفاتی که خدا دارد، به شباهت او آفریده شدیم. برای نمونه خدا برخوردار از خرد است (اشعیا ۱۸:۱) و ما هم همین‌طور؛ خدا می‌تواند محبت کند (یوحنا ۱۶:۳) و ما نیز چنین هستیم؛ خدا می‌تواند نفرت داشته باشد (مزامیر ۵:۵ و ۵:۱۱) و ما هم همین‌طور. از آنجایی که به شباهت خدا آفریده شده‌ایم، می‌توانیم شفقت، مهربانی، لطف، رفاقت و دوستی و غیره داشته باشیم. اما خدا دانای مطلق است و ما نیستیم. خدا همیشه حاضر است و ما نیستیم. پس شباهت به خدا یعنی در برخی صفات، و نه همۀ آنها، شبیه او هستیم. خدا صفاتی از خود را به ما بخشید که به جانوران و سایر موجودات زمینی نداد.
منظور از اینکه به شباهت خدا آفریده شده‌ایم چیست؟
