۶ پرسش دربارۀ دعا
این مقاله را گوش کنید
پرسش: دعا نکردن نشانۀ چیست؟
پاسخ: هر جا دعا حضور داشته باشد؛ یعنی چیزی می‌گوید، صحبت می‌کند و فریاد می‌زند. به کلیسا یاد می‌دهد ما واقعا به خداوند نیاز داریم. جایی که دعا نیست، این فرضیه تقویت می‌شود که ما بدون خدا مشکلی نداریم. دعای گاه‌به‌گاه به کلیسا نشان می‌دهد فقط در مواقع خاص به خدا نیاز داریم، تحت شرایط خاص نه همیشه. به کلیسا یاد می‌دهد کمک خدا موقتی است و فقط گاهی به آن نیاز داریم نه همیشه. باعث می‌شود کلیسا بر این باور باشد کارهای زیادی را می‌توانیم بدون کمک خدا انجام دهیم و فقط وقتی مزاحم او می‌شویم که دچار دردسر و شرایط بسیار دشواری شده‌ایم.
پرسش: چرا به دعای گروهی نیاز داریم؟
پاسخ: دعا برای مسیحیان مانند اکسیژن است. ما را زنده نگه می‌دارد. بنابراین دعا منبع زندگی برای جامعۀ مسیحی است. هر آنچه برای افراد باشد، برای کل کلیسا نیز هست، دعا نَفَس است. بسیاری از گِردهمایی‌ها، درست مانند افرادی هستند که دور هم جمع می‌شوند تا به شکل گروهی تنفس کنند. به همین دلیل به نظر می‌رسد مردم انرژی چندانی برای زندگی مسیحی ندارند. اما تنفس گروهی چیزی است که کلیساهای ما به آن نیاز دارند.
هیچ چیز مانند دعا ما را فروتن نمی‌سازد. وقتی دعا می‌کنیم، به یاد می‌آوریم که دعا مانند هیچ یک از اصول دنیا نیست که برای کسب نتایج عالی به تمرین زیاد و استعدادی تاثیرگذار نیاز داشته باشد. اگر کسی انتظار دارد برای نواختن یک ساز موسیقی به او جایزه و پاداش بدهند، پس ابتدا باید با سال‌ها تمرین و تجربه به سطحی از تخصص برسد. نتایج بزرگ از برنامه‌ای طاقت‌فرسا و بلند مدت نشأت می‌گیرند.
پرسش: اگر دعاهای ما شیوا نباشند، چه می‌شود؟
پاسخ: اگر دعا همچون نفس کشیدن است، پس ربطی به تخصص ما ندارد. دعا دربارۀ تجربۀ ما از قدرت کسی است که به او دعا می‌کنیم. دعا در مورد انتظارات بزرگ ماست که در ما رشد می‌کنند، وقتی خدایی را تجربه می‌کنیم که صدای ما را می‌شنود و به ما پاسخ می‌دهد. ما نیازی به کارشناسان نداریم و این جای بسی امیدواری و دل‌گرمی برای کلیساهای پر از اعضا و شبانانی است که احساس می‌کنند تازه‌کار هستند. من زیبایی دعاهای ضعیفی را تجربه کرده‌ام که با منجیِ مشتاق ملاقات می‌کنند.
پرسش: آیا دعا همیشه همه چیز را درست می‌کند؟
پاسخ: تصور کنید دعا نسخۀ خدا برای زندگی در دنیای سقوط‌کرده است. این نسخه مانند هر نسخۀ دیگر عمل می‌کند. فکر کنید به یک بیماری مبتلا شده‌اید و نسخه‌ای برای آن تجویز شده است. شاید مطب پزشک را فقط با یک برگه کاغذ ترک کنید. اما درون شما چیزی تغییر می‌کند. چه چیزی سبب می‌شود لبخند بزنید با آن که هنوز دچار بیماری حاد هستید؟ شرایط شما هنوز تغییری نکرده است. پس پاسخ فقط یک کلمه است: «امید». نسخۀ پزشک برای شما دارو نیست. بلکه فقط شما را به دارو وصل می‌کند. شما هنوز مبتلا به بیماری هستید اما نسخۀ پزشک به یادتان می‌آورد که بیماری شما موقتی است، زیرا راه حلی یافته‌اید. دعا مانند یک نسخه از نگرانی شما می‌کاهد، حتی پیش از آن که اقدامی انجام دهید. ما همیشه به خدا نیاز داریم و شادی ما پیش از هر چیز از عیسی نشأت می‌گیرد.
پرسش: چه چیزی دعا نیست؟
پاسخ: گر چه دعا چیزی بیش از یک مکالمۀ معمولی با خالق است، اما فراتر از آن است که بخواهیم خدا را وادار به انجام و پذیرش کاری کنیم. ما نمی‌توانیم چیزی را به خدا بقبولانیم. او بسیار قوی است. ما نمی‌توانیم چیزی را با خدا مبادله کنیم، درست همان‌طور که دختر کوچکمان نمی‌تواند چیزی را با ما مبادله کند (زیرا دخترمان خودش چیزی که ما می‌خواهیم را ندارد). ما نمی‌توانیم چیزی را به زور از خدا مطالبه کنیم، زیرا غیر ممکن است بتوان برای کسی که به چیزی نیاز ندارد، قلدری کرد.
پرسش: دعا برای چیست؟
پاسخ: طبق تعالیم عیسی وقتی دعا می‌کنیم، به یاد می‌آوریم خدا حضور دارد و او شخص با ارزشی است، بسیار با ارزش‌تر از مشیت او. خدا دستور کار را تعیین می‌کند و این برای ما بهترین است. بنابراین وقتی با هم دعا می‌کنیم، او ما را در جمعی قرار می‌دهد که اعتراف می‌کنیم بر حسب شرایط به او وابسته نیستیم. ما همواره به خدا نیاز داریم و شادی ما پیش از هر چیز از حضور عیسی نشأت می‌گیرد، بدون توجه به مادیاتی که از این طریق به دست می‌آوریم و می‌دانید این به چه معناست؟ هنگامی که این حقیقت از طریق دعا در بطن قلب ما استوار می‌شود، خدا با مهربانی خود به ما تجربۀ بزرگ‌تری از حضورش را عطا می‌کند.
نویسنده: جان اونو وچکوا
