۵ پرسش دربارۀ معنویت کتاب مقدس

۵ پرسش دربارۀ معنویت کتاب مقدس 

پرسش: کتاب مقدس معنویت را چگونه به تصویر می­‌کشد؟

پاسخ: پیرامون معنویت – چه از نظر فرهنگی و چه در میان تمام مطالب مختلف مذهبی – بحث‌­های زیادی وجود دارد؛ اما برداشت یک مسیحی از معنویت باید ریشه در انجیل، جایگاه آن در الهیات کتاب­‌مقدسی و تمرکز آن در الهیات داشته باشد. کتاب مقدس با تأکید روشن بر خدای خوب و مقتدری آغاز می­‌شود که دنیایی نیکو را برای نیک­‌بختی مخلوقاتش آفرید.

انسان‌­ها با خیر و برکت بی‌­اندازه، به شباهت خدا و در رابطۀ بدون مانع با خدا و با آزادی آفریده شده‌اند. خدا حاملین تصویر خود را آفرید که برای معنویت طراحی شده‌­اند تا از یک رابطۀ دوست‌داشتنی و شخصی با خدای عهد، همچنین رابطۀ همه‌­جانبه با خود، با یکدیگر و با آفرینش لذت ببرند. گر چه گناه باعث انحراف از این طرح خدا می‌­شود، اما کل الهیات کتاب مقدس به ما کمک می­‌کند تا بفهمیم خدا چگونه گناهکاران را با خودش آشتی می‌­دهد و سرزندگی و صمیمت رابطۀ خود با آنها را دوباره احیاء می‌­کند.

برای مسیحیان، کتاب مقدس اغلب معنویت را به عنوان سفری زیارتی به تصویر می­‌کشد و آن را گام برداشتن با خدا، گام برداشتن در راه­‌های خدا، پرستش، تقدس، اطاعت، شاگردی، پیروی از مسیح، زندگی در روح، بلوغ و تقدیس می‌­داند. در تمام کتاب مقدس نیاز به ایمان به‌­واسطۀ فیض، محبت، رشد، پشتکار، توبه، دعا، تعهد، نیت و اصول را می‌­بینیم. از نو ایمانان در مسیح تا رسیدن به عمق و بلوغ (افسسیان ۱۳:۴)، زیارت و سفر معنوی ما در طی زمان همواره اتفاق می‌افتد؛ رشد ما تدریجی صورت می­‌گیرد. پولس برای فیلیپی­‌ها این‌طور دعا می‌­کند: «که محبت شما هر چه بیشتر فزونی یابد و با شناخت و بصیرت کامل همراه باشد، تا بتوانید بهترین راه را تشخیص دهید و در روز مسیح، پاک و بی‌عیب و آکنده از ثمرات پارسایی باشید که به واسطۀ عیسی مسیح به بار می‌­آید و به تجلیل و سپاس خدا می­‌انجامد» (فیلیپیان ۹:۱-۱۱). بنابراین در معنویت یک مسیحی، مسیری بر اساس کتاب مقدس وجود دارد.

۵ پرسش دربارۀ معنویت کتاب مقدس 

پرسش: چگونه گناه معنویت را منحرف می‌سازد؟

پاسخ: در آغاز، خدا جهانی نیکو را با حاملین تصویر خود آفرید تا از رابطۀ صمیمی با او، با خودشان، با یکدیگر و با خودِ آفرینش برخوردار شوند. وِندِل بِری شاعر خاطرنشان می­‌کند؛ هنگامی که خدا آفرینش زیبا و پُربار خویش را کامل کرد “تنها چیز جدید می‌­توانست درد باشد” و درد، دقیقا همان چیزی است که با ورود گناه به باغ عدن نمایان شد و رابطۀ انسان با خدا، خودش، یکدیگر و با خلقت را مختل کرد و از هم پاشید.

پیدایش ۳ شرح می‌­دهد که وسوسه­‌گر با پیشنهاد میوۀ ممنوعه، حقیقت، اقتدار و نیکویی خدا را زیر سؤال می‌­برد. آنها با اولین لذت بردنشان از میوۀ ممنوعه، متوجه شدند این میوه آن چیزی را که وسوسه­‌گر وعده داده بود به ارمغان نیاورد، بلکه واقعیت­‌های تاریک جدیدی را به همراه آورد که خدای عهد نیک و راستی به آنها هشدار داده بود. گر چه انسان‌ها هنوز به شباهت خدا آفریده شده‌­اند، اما واقعیت این است که گناه ساکن در ما سبب می‌­شود نسبت به پارسایی و نیکی خدا، عمق دامنۀ گناه خودمان و اتکای مطلق به فیض الهی، برداشت درستی نداشته باشیم و از آن منحرف شویم. گر چه از باغ رانده شدیم، گناه باز هم به انحراف فکر، عواطف، ارادۀ ما ادامه می­‌دهد و سبب می‌­شود دروغ­‌های دشمن را باور کنیم. تنها در مسیح است که به آزادی برای معنویت می­‌رسیم.

 5 پرسش دربارۀ معنویت کتاب مقدس

پرسش: چگونه کار نجات‌­بخش مسیح، معنویت ما را احیاء می­‌کند؟

پاسخ: تمام سفرها آغازی دارند و سفر معنویت مسیحی با حیات نو در مسیح آغاز می‌­شود. عیسی تضمین می­‌کند به همۀ کسانی که کلام را می­‌شنوند و ایمان بیاورند، زندگی جاودان می‌­بخشد و همین آنها را از مرگ به زندگی عبور می‌دهد (یوحنا ۲۵:۵). با توبه از گناه و ایمان در مسیح به عادل­‌شمردگی می‌­رسیم؛ در عادل­‌شمردگی، خدا از طریق زندگی بدون گناه، مرگ جانشین و رستاخیز جسمی مسیح، گناهانمان را می­‌بخشد، پارسایی مسیح را به ما عطا می‌­کند و به‌­طور رسمی ما را پارسا اعلام می­‌کند.

در مسیح گناهانمان بخشوده می‌­شوند، پارسا می‌­شویم و هویت جدید ما شکل می­‌گیرد؛ ما فرزندان خدا هستیم که به عنوان وارثان پادشاهی در خانوادۀ عهد خدا پذیرفته می­‌شویم. خدا به‌­خاطر ما برای خیر ما و جلال خویش کار می­‌کند و ما را از طریق مسیح و کار نجات­‌بخش او نجات می‌­دهد. جان اِستات می‌گوید: «مسیحیت یک مذهب نجات است»؛ و کار مسیح به تمامی از ازل تا به آینده مهر تأییدی بر تمام جنبه­‌های معنویت ما است.

او در مسیح به ما زندگی تازه­/ تولد تازه می‌­بخشد، توبه و ایمان ما را تقویت می­‌کند و ما را در مسیح پارسا اعلام می‌­کند و در خانوادۀ خود می­‌پذیرد. اما کار خدا بر روی ما به پایان نرسیده است. پطرس با استفاده از زبانی آشنا، هدف خدا برای تقدیس ما را بیان می‌کند:

«چون فرزندانی مطیع، دیگر مگذارید امیال دوران جهالت به زندگی‌تان شکل دهد. بلکه همچون آن قدوس که شما را فرا خوانده است، شما نیز در همۀ رفتار خویش مقدس باشید» (اول پطرس ۱۴:۱-۱۶).

 5 پرسش دربارۀ معنویت کتاب مقدس

پرسش: هدف معنویت مسیحی چیست؟

پاسخ: در نجات، خدای تثلیث، حیات روحانی را در ما می‌­دمد. ما که بیگانه بودیم، اینک با مسیح _ تصویر کامل خدا _ متحد شده­‌ایم و در این اتحاد او را می‌­شناسیم و دوست می‌داریم. حال کانون معنویت، محبت به خدا و دیگران است (اول قرنتیان ۱۳). هدف معنویت ما به شباهت مسیح درآمدن است (رومیان ۲۹:۸). دوم قرنتیان ۱۸:۳ روشن می‌سازد که: «همۀ ما که با چهرۀ بی‌نقاب، جلال خداوند را، چنانکه در آینه‌­ای، می‌­نگریم، به صورت همان تصویر، از جلال به جلالی فزونتر دگرگون می‌شویم و این از خداوند سرچشمه می­‌گیرد که روح است». خداوند از یک سطح به سطح دیگر، در ما و به‌­واسطۀ ما کار می‌­کند تا در زندگی ما آن محبت، عاطفه و صمیمیتی را به بار آورد که قرار بود به عنوان حاملان تصویر داشته باشیم. در عین حال که شباهت ما به مسیح، شخصی است، اما کلیسایی نیز هست. وقتی روح، ما را به مسیح پیوند می‌دهد، زندگی تازه‌­ای به ما می­‌بخشد که ثمر می­‌دهد؛ نمایشی از زندگی تازه از نیکی­‌های ما. با پیوند ما به زندگی مطیعانه به عیسی، مرگ جانشینی و رستاخیز جسمی، روح­‌القدس همان شخصیت عیسی را می‌سازد. در مسیح زندگی‌های ما به‌­طور روز افزون شخصیت و زندگی او را به خود می‌­گیرند: محبت، شادی، صلح، صبر، مهربانی، نیکی، وفاداری، ملایمت و کنترل خویشتن. دگرگونی و تحولی که خدا درون ما به وجود می­‌آورد، به نفع کلیسا و برای برکت کلیساست. وقتی پولس با کلیسای افسس سخن می­‌گفت، بر صفاتی از خدا تأکید داشت که مردم در تمام زندگی خود می­‌بایست تمام آنها را در خود جای دهند. وحدت، جهان­‌شمولی، تقدس، حقیقت و محبت، همگی بازتاب نیکی خدا هستند. به همین دلیل گاهی آنها را صفات قابل انتقال خدا می‌­نامند. کلیسا حامل این نشانه­‌هاست، زیرا نیکی خدا را در کل حیات کلیسا به نمایش می­‌گذارد.

 5 پرسش دربارۀ معنویت کتاب مقدس

پرسش: روال معنویت مسیحی چیست؟

پاسخ: موضوع معنویت مسیحی همان تجربیات عادی زندگی روزمرۀ ماست. زیارت یا سفر مسیحی در روند روتین خواب و استراحت، تعطیلات و اوقات فراغت، وظیفۀ ما به عنوان همسر و شوهر، نقش ما به عنوان فرزندان یا والدین، جسم­‌های فیزیکی ما و غیره پرورش می‌­یابد و خودش را نمایان می‌سازد (ر.ک افسسیان ۱:۴ الی ۹:۶). گر چه بسیار سودمند است اما معنویت به ندرت یک جای خلوت معنوی یا یک سفر رسالتی یک هفته‌­ای است.

در مقابل، روند زندگی معنوی ما شامل حفظ شادی هنگام رانندگی در یک ترافیک سنگین، رعایت اخلاقیات در محل کار، محبت به خانوادۀ خود، تمیز کردن خانه، کمک به فرزندان در انجام تکالیف، پرداخت صورت‌حساب­‌ها و بخشیدن همسایه می­‌شود.

برای تقویت نشاط معنوی سالم در این روند معمولی زندگی، مسیحیان با کلیساهای محلی دوستی و مشارکت می­‌کنند و با ابزار فیض تقویت می‌­شوند؛ هر روزه علیه گناه ساکن در خودشان می­‌جنگند و برای جلال خدا در مأموریت خدا شرکت می‌­کنند. آموزه‌­های عیسی تأیید می‌­کنند که معنویت ما نه‌­تنها برای خودمان، بلکه به‌­طور خاص برای دیگران است.

از طریق اتحاد ما با مسیح، کلیسا، بشریت تازه، اولین ثمره­‌های حیات تازه، حاملین تصویر نجات­‌یافتۀ خدا نشان می‌­دهند که زندگی باید چگونه باشد و حکمت گوناگون خدا آشکار می‌شود (افسسیان ۱۰:۳-۱۱). ما به عنوان قوم خدا با جلال دادن به او پاسخ می­‌دهیم و خدا به این طریق جلال می‌­یابد. به‌علاوه با اتحاد ما با مسیح پر جلال _ تصویر کامل خدا _ خداوند ما را دگرگون می­‌سازد و جلال خویش را با ما سهیم می­‌شود. به این طریق جلال او افزون می‌­شود، زیرا خدا با کمال و حکمت گوناگون خود نشان داده می‌شود، شناخته می‌­شود، شادی می­‌کند و به او بها می­‌دهند.

نویسندگان: کریستوفر. دبیلیو مورگان و جاستین ال. مک­‌لِندون

سایر مقالات

مقالات بیشتر