۳ پرسش دربارۀ برکت و لعنت
این مقاله را گوش کنید
۳ پرسش دربارۀ برکت و لعنت
پرسش: برکت گرفتن از خدا به چه معناست؟
پاسخ: با ظهور “هشتگ برکت” در فرهنگ رسانه‌های اجتماعی ما، شاید به نظر برسد همه مفهوم برکت گرفتن را می‌دانند. از نامه‌های پذیرش دانشگاه گرفته تا عکس‌های قهوه زیر نور خورشید، عکس‌های اینستاگرامی همه با هشتگ برکت برچسب‌گذاری شده‌اند. با آن که اغلب از بازتاب الهیاتی آن جلوگیری به عمل می‌آید، اما این واکنش بدون تفکر و تعمق که همۀ چیزهای خوب را برکت خدا می‌داند، خیلی هم دور از انتظار نیست. در حقیقت هر چیز خوبی که دریافت می‌کنیم را خدا به ما می‌دهد؛ یعقوب ۱۷:۱ نیز به ما یادآوری می‌کند: «هر بخشش نیکو و هر عطای کامل از بالاست، نازل‌شده از پدر نورها که در او نه تغییری است و نه سایۀ ناشی از دگرگونی». مشکل ما این نیست که برچسب عطایای نیکو به برکات خدا زده می‌شود، بلکه مشکل اینجاست که دامنۀ دید ما به‌طور خطرناکی به این محدود می‌شود که برکت را فقط در فرم نامه‌های پذیرش و قهوه‌های خامه‌دار می‌بینیم. برکت خدا عظیم است و شامل چیزهایی بیش از آن است که ما فکر می‌کنیم.
در فصل اول پیدایش می‌بینیم برکت جزء اساسی نقشۀ خدا برای مخلوقاتی است که به شباهت او آفریده شدند. او آنها را آفرید، برکت داد و به آنها مأموریت داد دنیا را از جلال او پر سازند. برکت او شبیه چه بود؟ بشر آفریده شد تا کمال زندگی را در حضور خدا تجربه کند. این همواره نقشۀ خوب خدا برای قومش بوده است و داستان کتاب مقدس گواهی بر تعهد خدا برای برکت دادن قومش از هر ملتی است. در پیدایش ۱:۱۲-۳ خدا به ابراهیم وعده می‌دهد که از طریق او تمام اقوام زمین برکت خواهند یافت! برکت الهی یک عطای نیکو اینجا و آنجا نیست، بلکه همگی ما در کمال آفریده شدیم تا با کسی که ما را آفرید در ارتباط باشیم.
وعدۀ خدا برای برکت قومش با فرستادن پسرش به اوج خود می‌رسد (نسل موعود ابراهیم) تا تضمین نجات و برکت قومش باشد. پولس رسول در غلاطیان ۱۴:۳ پرده از این وعدۀ عهد عتیق که به ابراهیم داده شده بود، برمی‌دارد و می‌نویسد: «او چنین کرد تا برکت ابراهیم در مسیح عیسی نصیب غیر یهودیان گردد و تا ما آن را که وعده داده شده بود، از راه ایمان دریافت کنیم». وقتی به‌واسطۀ ایمان با مسیح متحد می‌شویم، وقتی قربانی شکست‌دهندۀ لعنت را دریافت می‌کنیم، در روح خدا زندگی تازه‌ای به ما داده می‌شود. روح‌القدس در ما ساکن می‌شود، هر روز زندگی ما را شکل می‌دهد و ما را شایسته برکت جاودانه در حضور مقدس خدا می‌کند.
عطایای نیک خدا نباید اشتیاق ما به برکت را برآورده کنند، بلکه ما را به نسخۀ مهم‌تر و بزرگ‌تری از نقشۀ خوب خدا برای قومش رهنمون سازند. چیزهای خوب در زندگی ما برکت هستند، وقتی به خدا نزدیک‌تر می‌شویم و قلب‌های ما برای کمال زندگی در پادشاهی او آماده می‌شوند.
۳ پرسش دربارۀ برکت و لعنت
پرسش: آیا برکات الهی همیشه شامل ثروت و سلامتی هستند؟
پاسخ: وقتی متوجه شویم برکات خدا نقشۀ خدا برای قومش هستند تا کمال زندگی را در حضور او تجربه کنند، خواهیم فهمید کلمۀ “برکت” نمی‌تواند فقط هم معنای آرامش و راحتی کنونی ما باشد. به همین دلیل نویسندگان عهد جدید به ما می‌گویند در رنج شادی کنیم (اول پطرس ۱۳:۴و ۶:۱) و در کاستی‌ها راضی و قانع باشیم (فیلیپیان ۱۰:۴-۱۳). تجربۀ برکات خدا شامل رونق و شفا هستند اما اینها به تنهایی دلیل دست رئوف و خیرخواه خدا نیستند. برعکس آن نیز درست نیست؛ فقر و بیماری ضرورتا دلیلی بر داوری یا لعنت خدا نیستند (به ابهام اصول این نکته در یوحنا ۱:۹-۵ مراجعه کنید).
کتاب مقدس از ماهیت مادی عطایای نیک خدا شرمنده نیست. در حقیقت گاهی در عهد عتیق برکات خدا برای قومش به صورت گلّه‌ها و فرزندان بسیار نمود پیدا می‌کنند! برخی افراد این متون را دلیلی می‌دانند که برکت خدا در ثروت، سلامت و نفوذ ما خودش را نشان می‌دهد.
انجیل کامیابی می‌گوید اینها ویژگی‌های زندگی مسیحی صادقانه و در ایمان هستند؛ اگر شما آنها را تجربه نمی‌کنید، پس ایمانتان مشکلی دارد.
حقیقت خاموش پنهان‌شده در پشت انجیل کامیابی این است که دامنۀ دید سعادت و رفاه برکت بسیار محدود است! پولس مسیحیان روم را تشویق می‌کند و به آنها یادآوری می‌کند خدایی که پسرش را برای نجات آنها داد، هیچ چیز خوبی را از آنها دریغ نمی‌کند (رومیان ۳۲:۸). خدای کتاب مقدس دست‌هایش را به هم نمی‌مالد و منتظر نمی‌ماند تا مردم کارشان را درست انجام دهند تا آنها را برکت دهد (یعنی برکت خداوند در کتاب مقدس مشروط به اعمال نیک مردم نیست). او از قبل ارزشمندترین هدیه را به آنها داده است: پسرش را!
تصویر عهد عتیق از برکت یعنی داشتن فرزند، رسیدن به سرزمین موعود و عمر طولانی، همگی از الگوهای عهد و پیمان خدا هستند که منشأ آنها از برنامه باغ عدن خدا می‌باشد و ما را به سوی واقعیت‌های جاودان و میثاق جدید که نقشۀ خدا برای قومش بود، سوق می‌دهند. کتاب مقدس به‌راستی به ایمان‌داران وعده می‌دهد که در آسمان‌ها و زمین جدید سلامتی، ثروت و قدرت خواهند داشت.
به ما تضمین داده شده کار آشتی‌بخش مرگ مسیح، تمام دردها، غم‌ها، اشک‌ها و شرارت‌ها را خواهد زدود، اما نه هنوز. در حال حاضر ما به قدرت روح‌القدس زندگی می‌کنیم و در بدن‌های میرا و فانی خود گناه را نابود می‌سازیم؛ در حالی که انتظار آخرین تحقق پادشاهی خدا را می‌کشیم. نقشۀ خدا همیشه برای قومش آن بوده است که کمال زندگی را در حضور او تجربه کنند (چه جسمانی و چه معنوی). در حال حاضر ما تا حدی برکات جسمانی و معنوی را تجربه می‌کنیم اما روزی فرا خواهد رسید که به کمال آنها را خواهیم داشت.
۳ پرسش دربارۀ برکت و لعنت
پرسش: آیا خدا می‌تواند مردم را لعنت کند؟
پاسخ: ما بیشتر اوقات از برکت خدا به مردم صحبت می‌کنیم، پس طبیعتا خواهیم پرسید آیا خدا مردم را لعنت می‌کند یا خیر. زمانی که از لعنت خدا به مردم در کتاب مقدس صحبت می‌شود، موضع‌گیری الهی در برابر نافرمانی و نااطاعتی را توصیف می‌کند. به نظر نمی‌رسد لعنت، پاسخ ویژۀ خدا به لغزش‌های اخلاقی باشد؛ آنها داوری الهی بر اساس عهد و میثاق هستند که روش رسیدگی خدا به مردم را دیکته می‌کنند. در کتاب تثنیه به‌روشنی در مورد برکت و لعنت توضیح داده شده است.
در نسل دوم قوم اسرائیل که به سوی سرزمین موعود گسیل می‌شدند، خدا به خادم خود، موسی دستور داد عهد خویش را برای مردمش اعلام کند. موسی با یادآوری مهر و لطفی که در گذشته به آنها کرده بود، هر چیزی که برایشان فراهم آورده بود و محبتی که به عنوان قوم برگزیده به آنها نثار کرده بود، احکام عهدی میثاق خدا را جلوی آنها گذاشت که وقتی وارد کنعان شدند، چگونه باید زندگی کنند. این فرامین مانند یک دروازۀ بزرگ بودند که برکات و لعنت مانند چهارچوب آن بودند.
موسی با شفقت به مردم اعلام می‌کند اگر از فرامین خدا اطاعت کنند، هر نیازی داشته باشند را رفع می‌کند، باران برای محصولاتشان، غذا برای خانواده‌هایشان، محافظت از آنها در برابر دشمنانشان. او همچنین توضیح می‌ده:د «اما اگر صدای یهوه خدای خویش را نشنوید تا به هوش بوده، تمامی فرمان‌ها و فرایض او را که من امروز به شما امر می‌فرمایم به جای آورید، آنگاه همۀ این لعنت‌ها به شما خواهد آمد و از شما پیشی خواهد گرفت» (تثنیه ۱۵:۲۸). متأسفانه می‌بینیم همین وضعیت آخر که موسی گفته بود در تاریخ قوم اسرائیل اتفاق می‌افتد و در نهایت به تبعید آنها به بابل منجر می‌شود.
آیا قوم اسرائیل لعنتی که در تثنیه مطرح شده بود را تجربه کردند؟ بله، آیا خدا امروز به همین طریق به کار ما رسیدگی می‌کند؟ خیر. این تغییر شرایط به این علت نیست که خدا تغییر کرده است. این‌گونه نیست که خدای عهد عتیق خدای لعنت بود نه برکت. تفاوت اصلی برکت الهی در سرزمین موآب و امروز، عیسی است. در مسیح خدا راهی نو برای رسیدگی به قومش تعیین کرد، مسیر جدیدی که مردم باید از آن بگذرند و وارد برکت شوند. لعنت‌های عهد برای نقض‌کننده‌های شریعت به مجازات رسیده‌اند، عیسی مسیح برای ما لعنت شد (غلاطیان ۱۳:۳) تا در او بتوانیم برکات عهد جدید خدا را دریافت کنیم! آیا هنوز هم احتمال تجربۀ لعنت الهی وجود دارد؟ بله، کسانی که قربانی جایگزین یعنی عیسی را انکار می‌کنند، هنوز هم زیر لعنت گناه هستند و باید در انتظار داوری و لعنت حتمی باشند که خواهد آمد.
نویسنده: ویلیام آر. آزبورن
