چرا خداوند برخلاف گفتۀ خود در پیدایش ۲۱:۸، می‌گوید دنیا را نابود خواهد کرد؟
چرا خداوند برخلاف گفتۀ خود در پیدایش ۲۱:۸، می‌گوید دنیا را نابود خواهد کرد؟
خدا در پیدایش ۲۱:۸ می‌گوید هرگز دوباره دنیا را نابود نخواهد ساخت، پس چرا در دوم پطرس ۱۰:۳ اعلام می‌کند که چنین خواهد کرد؟
پیدایش ۲۱:۸: «رایحهٔ خوشایند به مشام خداوند رسید و خداوند در دل خود گفت: “دیگر هرگز زمین را به سبب انسان لعنت نخواهم کرد، هرچند که نیت دل انسان از جوانی بد است. و دیگر هرگز همهٔ جانداران را هلاک نخواهم کرد، چنانکه کردم.”»
دوم پطرس ۱۰:۳: «امّا روز خداوند چون دزد خواهد آمد، که در آن آسمانها با غریوی مَهیب از میان خواهد رفت و اجرام سماوی سوخته شده فرو خواهد پاشید، زمین و همۀ کارهایش عیان خواهد شد.»
در پیدایش ۲۱:۸ خدا وعده می‌دهد هرگز دوباره زمین را نابود نخواهد کرد، «چنانکه کردم.» توجه داشته باشید در دوم پطرس از نابودی با آتش و نه آب سخن می‌گوید. خدا به عهد خود به بشر پایبند مانده است؛ به گونه‌ای که هر بار رنگین‌کمان را می‌بینیم، شاهد نشان عهد او هستیم (پیدایش ۱۳:۹-۱۶).
آیۀ ذکرشده در دوم پطرس تبدیل زمین کنونی به آسمان‌های جدید و زمین جدید است (اشعیا ۱۷:۶۵؛ ۲۲:۶۶؛ دوم پطرس ۱۳:۳؛ مکاشفه ۱:۲۱). برخلاف توفان در پیدایش ۸، رستاخیزی از تمام برگزیدگان در تمام اعصار وجود خواهد داشت (اول قرنتیان ۵۱:۱۵-۵۲). برخلاف نوح که پس از توفان گناه کرد (پیدایش ۲۰:۹-۲۱؛ اعداد ۸:۲۰-۱۲)، قوم خدا در آسمانها و زمین جدید قادر به گناه کردن نخواهند بود. برخلاف توفان، تمام آفرینش در انتظار ظهور پسران خدا خواهد بود (رومیان ۱۹:۸-۲۲؛ مزمور ۱۲:۹۶؛ اشعیا ۱:۳۵؛ ۱۲:۵۵). زمین نفرین‌شده در پیدایش ۱۷:۳-۱۹، اینک زمین برکت‌یافته در آسمانها و زمین جدید است.
اگرچه داوری گناه و نجات برگزیدگان به هم مرتبط هستند، اما حوادث روز آخر با حوادث توفان، هم از نظر ابزار (آتش در مقابل آب) و هم نتیجۀ نهایی با سیل تفاوت دارد.
چرا خداوند برخلاف گفتۀ خود در پیدایش ۲۱:۸، می‌گوید دنیا را نابود خواهد کرد؟
