پنج دلیل برای پذیرفتن برگزیدگی بی‌قید و شرط
این مقاله را گوش کنید
من از کلمۀ پذیرفتن استفاده می‌کنم، زیرا برگزیدگی بی‌قید و شرط نه‌تنها یک حقیقت است، بلکه ارزشمند است. البته نمی‌تواند ارزشمند باشد اگر حقیقت نداشته باشد. به‌خاطر همین دلیل بزرگ است که ما آن را پذیرفته‌ایم. اما بیایید با یک تعریف شروع کنیم:
برگزیدگی بی‌قید و شرط، انتخاب آزادانه خدا قبل از آفرینش است، نه بر اساس ایمان پیش‌بینی‌شده، که انگار او به خائنان، ایمان و توبه می‌بخشد، آنها را مورد عفو قرار می‌دهد و ایشان را در خانوادۀ شاد ابدی خود می‌پذیرد.
پنج دلیل برای پذیرفتن برگزیدگی بدون قید و شرط
۱. ما برگزیدگی بی‌قید و شرط را می‌پذیریم زیرا حقیقت است.
تمام اعتراضات من نسبت به برگزیدگی بی‌قید و شرط، زمانی از بین رفت که دیگر نمی‌توانستم رومیان ۹ را توضیح دهم. این فصل، با آمادگی پولس برای ملعون و محروم شدن از مسیح به‌خاطر خویشاوند یهودی بی‌ایمانش آغاز می‌شود (رومیان ۳:۹). این بدان معناست، که برخی از یهودیان در حال نابودی هستند و این باعثِ زیر سؤال قرار گرفتن وعدۀ خدا به یهودیان می‌شود. آیا وعده شکست خورده بود؟ پولس پاسخ می‌دهد: «مقصود این نیست که کلام خدا به انجام نرسیده است» (رومیان ۶:۹). چرا نه؟
«زیرا همۀ کسانی که از قوم اسرائیل‌اند، براستی اسرائیلی نیستند» (رومیان ۶:۹). به عبارت دیگر، هدف خدا این نبود که هر فرد در اسرائیل بخشوده و تبرئه شود، بلکه هدف برگزیدگی بود.
بنابراین، پولس برای نشان دادن موضوع برگزیدگی بی‌قید و شرط خدا، از قیاس یعقوب و عیسو استفاده می‌کند: «امّا پیش از آن که آنها به دنیا بیایند، و یا عملی خوب یا بد انجام دهند – برای این که مقصود خدا در گزینش استوار بماند، نه از راه اعمال، بلکه به‌واسطۀ او که انسان را فرا می‌خوانَد – به رِبِکا گفته شد که “بزرگ‌تر کوچک‌تر را خدمت خواهد کرد”» (رومیان ۱۱:۹-۱۲).
به عبارت دیگر، هدف اصلی خدا از انتخاب افراد برای خود از بین قوم اسرائیل – و همه امت‌ها (مکاشفه ۹:۵) – بر اساس واجد شرایط بودن آنها نبود. این یک برگزیدگی بی‌قید و شرط بود و بدین ترتیب او می‌گوید: «رحم خواهم کرد بر هر که نسبت به او رحیم هستم؛ و شفقت خواهم کرد بر هر که نسبت به او شفقت دارم» (به رومیان ۱۵:۹؛ رومیان ۱۶:۹-۱۸؛ ۵:۱۱-۷ مراجعه کنید).
عیسی این تعلیم را تأیید می‌کند: «هر آنچه پدر به من بخشد، نزد من آید؛ و آن که نزد من آید، او را هرگز از خود نخواهم راند» (یوحنا ۳۷:۶). آمدن نزد عیسی به دلیل واجد شرایط بودن ما نیست، بلکه نتیجۀ برگزیدگی است. پدر گوسفندهای خود را انتخاب کرده است. آنها از آن او هستند و او آنها را به پسر می‌دهد. به همین دلیل است که آنها می‌آیند. «هیچ کس نمی‌تواند نزد من آید، مگر آن که از جانب پدر به او عطا شده باشد» (یوحنا ۶۵:۶). «شما نبودید که مرا برگزیدید، بلکه من شما را برگزیدم» (یوحنا ۱۶:۱۵؛ به یوحنا ۲:۱۷، ۶، ۹؛ غلاطیان ۱۵:۱ مراجعه کنید).
چرا در کتاب اعمال رسولان، برخی ایمان آوردند و برخی دیگر نه؟ پاسخ لوقا برگزیدگی است: «آنان که برای حیات جاوید تعیین شده بودند، ایمان آوردند» (اعمال ۴۸:۱۳). این “تعیین‌شدگی” – این برگزیدگی – بر اساس ایمان پیش‌بینی‌شده نبود، بلکه دلیل ایمان بود.
در افسسیان ۱، پولس می‌گوید: «[خدا] پیش از آفرینش جهان، ما را در وی [مسیح] برگزید . . . ما نیز در وی میراث او گشتیم، زیرا بنا بر قصد او که همه چیز را مطابق رأی ارادۀ خود انجام می‌دهد، از پیش تعیین شده بودیم» (افسسیان ۴:۱، ۱۱). این “رأیِ ارادۀ خدا” است که برای همیشه در این امر تعیین‌کننده است.
در هنگام داوری به خدا چه می‌گویید اگر او این سوال را از شما بپرسد: «چرا به پسر من ایمان آوردی در حالی که دیگران باور نکردند»؟ مطمئنا نخواهید گفت: «زیرا من باهوش‌تر بودم». خیر. مطمئنا خواهید گفت: «به‌خاطر فیض تو. اگر من را انتخاب نمی‌کردی، از نظر روحی مرده، بی‌میل و گناهکار باقی می‌ماندم».
۲. ما برگزیدگی بی‌قید و شرط را می‌پذیریم، زیرا خدا آن را طراحی کرده است تا ما در اعلام فیض او در جهانی متخاصم دلیر باشیم.
«اگر خدا با ماست، کیست که بتواند بر ضد ما باشد؟. . . کیست که برگزیدگان خدا را متهم کند؟» (رومیان ۳۱:۸، ۳۳).
۳. ما برگزیدگی بی‌قید و شرط را می‌پذیریم، زیرا خدا آن را برای فروتن ساختن ما طراحی کرده است.
«خدا آنچه را که دنیا جهالت می‌پندارد، برگزید تا حکیمان را خجل سازد… تا هیچ بشری در حضور او فخر نکند… “هر که فخر می‌کند، به خداوند فخر کند”» (اول قرنتیان ۲۷:۱، ۲۹، ۳۱).
۴. ما برگزیدگی بی‌قید و شرط را می‌پذیریم، زیرا خدا آن را انگیزۀ اخلاقی قدرتمند برای شفقت، مهربانی و بخشش قرار داده است.
«پس همچون قوم برگزیدۀ خدا که مقدّس و بسیار محبوب است، خویشتن را به شفقت، مهربانی، فروتنی، ملایمت و صبر ملبس سازید… چنانکه خداوند شما را بخشود، شما نیز یکدیگر را ببخشایید» (کولسیان ۱۲:۳-۱۳). هر که برگزیدگی او را به‌راستی دیده یا چشیده است به یقین تحت تاثیر آن قرار گرفته، مهربان و صبور و بخشنده می‌شود.
۵. ما برگزیدگی بی‌قید و شرط را می‌پذیریم، زیرا انگیزه‌ای قدرتمند در بشارت ماست تا به بی‌ایمانان، که گناهکاران بزرگی هستند، کمک کنیم و ناامید نشویم.
هنگامی که مسیح را آزادانه به همه بی‌ایمانان بشارت می‌دهید، تصور کنید کسی بگوید: «من خیلی گناه کردم. خدا هرگز مرا انتخاب نمی‌کند تا نجات دهد». چیزی که می‌توانید بگویید این است: «آیا می‌دانید که خدا قبل از آفرینش جهان کسانی را که نجات خواهد داد، برگزیده است؟ و او این کار را بر اساس این انجام نمی‌دهد که چیزی در شما دیده است. قبل از این که به دنیا بیایید یا کارهای خوب یا بد انجام داده باشید، خدا تصمیم گرفت که شما را نجات دهد یا ندهد».
بنابراین، جرأت نمی‌کنید در مقابل خدا قرار بگیرید و به او بگویید که کدام شرایط را برای برگزیده شدن ندارید. اساسا هیچ شرایطی برای برگزیده شدن وجود ندارد. در آن زمان فرد می‌پرسد: «پس باید چه کنم»؟ پاسخ خواهیم داد: «به خداوند عیسی ایمان بیاورید و نجات خواهید یافت» (اعمال ۳۱:۱۶). این‌گونه “دعوت شدن و برگزیدگی خود را تأیید می‌کنید” (دوم پطرس ۱۰:۱). اگر منجی را بپذیرید، تأیید می‌کنید که برگزیده شده‌اید و نجات خواهید یافت.
نویسنده: جان پایپر
