مزمور ۱:۲۷-۴

مزمور داوود: «خداوند نور و نجات من است».

خداوند نور من و نجات من است؛
از که بترسم؟
خداوند پناهگاه جان من است؛
از که هراسان شوم؟

چون بدکاران بر من هجوم آورند تا گوشت تنم را بخورند،
چون خصمان و دشمنانم بر من بتازند،
آنانند که می‌لغزند و می‌افتند.

اگر لشگری به مقابله با من اردو زند،
دلم نخواهد ترسید؛
اگر جنگ بر من بر پا شود
در آن نیز اطمینان خواهم داشت.

یک چیز از خداوند خواسته‌ام،
و در پی آن خواهم بود:
که همۀ روزهای زندگی‌ام
در خانۀ خداوند ساکن باشم،
تا بر زیبایی خداوند چشم بدوزم
و در معبدش، پاسخم را بجویم.