شادی انتخابی نیست
این مقاله را گوش کنید
چرا شادی شما برای خدا مهم است
وجود شادی در زندگی مسیحی ضروری است. کتاب مقدس به ما میگوید که قوم خدا، نهتنها دستور دارند شاد زندگی کنند، بلکه شادی یکی از مشخصههای آنها است.
پدر آسمانی ما نسبت به شادی ما بیتفاوت نیست. شادی دورچین غذای اصلی زندگی مسیحی نیست. شادی خامه روی کیک ما نیست، بلکه مادۀ ضروری در درست کردن این خمیر پیچیده است.
این بدان معنا نیست که فقط شادی است که وجود دارد، بلکه به این معناست که در دردناکترین شکستها و رنجهای خود، ما متوجه میشویم که گنجینۀ شادی مسیحی چقدر عمیق است. تنها در همین سختی و تاریکی است که ما ذات چنین شادی را میچشیم. این شادی یک شادی عظیم، حقیقی و کامل است، نه یک احساس ناچیز، بیهوده و خالی.
داشتن شادی امکانپذیر است
شنیدن این که “شادی انتخابی نیست”، برای برخی گوشها نوید و امید به همراه دارد. اگر شادی حیاتی است، پس باید بدان معنا باشد که شادی امکانپذیر است. در دنیایی از گناه و رنج، آشفتگی و بدبختی، شنیدن این که شادی امکانپذیر است، خبر خوبی است.
فرمان شادی برای اولینبار در سرتاسر کتاب مقدس اعلام شد. این فرمان به قوم خدا، یعنی اسرائیل (خصوصا در مزامیر) داده شده است. «اسرائیل در صانع خود شادی کند، و فرزندان صهیون از شاه خود به وجد آیند» (مزمور ۲:۱۴۹). «یعقوب به وجد آید و اسرائیل شادی کند» (مزمور ۷:۱۴). «در خداوند شادی کنید» (مزمور ۱۲:۹۷). «خداوند را با شادی عبادت نمایید» (مزمور ۲:۱۰۰). «ای پارسایان در خداوند شادی کنید و خوش باشید؛ ای همۀ راستدلان، بانگ شادی برآورید» (مزمور ۱۱:۳۲). به معنای واقعیِ کلمه، صدها مورد دیگر از این نوع آیات در عهد عتیق وجود دارد.
فراتر از اسرائیل، خدا به تمامی ملتها دستور میدهد که در صانع خود شادی کنند. «قومها شاد باشند و بانگ شادی برآورند» (مزمور ۴:۶۷) و حتی به جهان طبیعت دستور میدهد که به شادی بپیوندند «آسمان شادی کند و زمین به وجد آید» (مزمور ۱۱:۹۶).
در عهد جدید، خودِ خداوند، در انسانیت کامل، هنگامی که تبدیل به “مرد دردآشنا و رنجدیده” (اشعیا ۳:۵۳) در دنیای سقوطکردۀ ما شد، سخن خود را تغییر نداد و او نهتنها به ما فرمان میدهد که به اندازۀ دیگران شاد باشیم، بلکه دلیل بیشتری برای شادی به ما میبخشد. «خوش باشید و شادی کنید، زیرا پاداش شما در آسمان عظیم است» (متی ۱۲:۵). «شادی و پایکوبی کنید» (لوقا ۲۳:۶). «شادی شما از این باشد که نامتان در آسمان نوشته شده است» (لوقا ۲۰:۱۰). بله، داشتن شادی و شاد بودن امکانپذیر است، شادی آنقدر واقعی و غنی است که دوستان و همسایگان را به آن فرا میخوانیم: «با من شادی کن» (لوقا ۶:۱۵ ، ۹).
“ما به یک شادی نهانی و درونی دسترسی داریم که همزمان با غمهای ما ولی عمیقتر از آنهاست”
اگر تا این مرحله به اندازۀ کافی قابل درک و واضح نبود، پولس رسول در نامههای خود به کلیساها، ملموستر به آن اشاره کرده است. «در امید شادمان باشید؛ با کسانی که شادمانند، شادی کنید» (رومیان ۱۲:۱۲، ۱۵). «در خاتمه، ای برادران شاد باشید» (دوم قرنتیان ۱۱:۱۳). «همیشه شاد باشید» (اول تسالونیکیان ۱۶:۵). و سپس موج شادی فیلیپیان: «خوشحال باشید و با من شادی کنید» (فیلیپیان ۱۸:۲). «در خداوند شاد باشید» (فیلیپیان ۱:۳). «همیشه در خداوند شاد باشید؛ باز هم میگویم: شاد باشید» (فیلیپیان ۴:۴).
این بدان معنا نیست که زیر فشار دردهای متعدد زندگی در این عصر ملول نشدهایم، اما در مسیح به شادی نهانی و درونی دسترسی داریم، که همزمان و عمیقتر از بزرگترین غمهای ما عمل میکند – ما «گویی غمگین، اما همواره شادمانیم» (دوم قرنتیان ۱۰:۶).
یکی از دلایلی که کتاب مقدس تا این حد بر شادی ما اصرار دارد، نیکویی خداوند است. ضرورت شادی در ما مطابق نشانههای نیکویی در اوست. «بهخاطر همۀ چیزهای نیکویی که یهوه خدایتان به شما و به خاندانتان بخشیده است، شادی کنید» (تثنیه ۱۱:۲۶). شادی در قلب مخلوق متناظر با نیکویی در قلب خالق است. شادی، پاسخ مناسب شخص گیرنده به نیکویی شخص بخشنده است.
اما من شاد نیستم
برخی فرامین شادی را فرصت میبینند و دیگران آن را مشکلات تلقی میکنند. هر دو واکنش موجه است. ما گناهکار هستیم، از نظر روحانی بنا به طبیعت خود مردهایم (افسسیان ۱:۲-۳). اغلب ما از نظر احساسی دارای عواطفی ضد و نقیض و از نظر روحی ملول هستیم. حتی در مسیح، ما روزانه سوار بر ترن هوایی پر پیچ و خمی از قلبهای افسرده به سوی روحیهای شاداب میرویم، سپس دوباره به زمین باز میگردیم.
برخی از ما، که خود را میشناسند و در حال آموختن “صداقت با واقعیت” هستند، میدانند که واقعا چقدر خوشحال هستند و بارها و بارها از پدر خود می پرسند: «شادی نجات خود را به من بازده» (مزمور ۱۲:۵۱).
برای افراد تنبل و خودآگاه، شنیدن این که شادی انتخابی نیست، بیش از فرصت بودن آن، میتواند مملو از محکومیت باشد که وزنۀ جدیدی برای حمل روی شانههای خسته از بارهای گزاف و سنگین است.
اما خوشحالی ما پایان داستان نیست. یک بخش بینهایت قدرتمند در معادله باقی مانده است.
خدا برای شادی شما کاملا متعهد شده است
با توجه به شکستهای بیپایان ما، این یک خبر فوقالعاده خوب است که خدا کاملا متعهد به شادی ابدی ما در خود است. در حقیقت، او به همان اندازه که به هدف نهایی خود در جهان متعهد است، به شادی ما در خویش نیز متعهد است؛ تا مورد حرمت و جلال قرار گیرد. زیرا شادی ما به جلال او گره خورده است. به تعبیر شاعرانۀ جان پایپر: «اوج جلال خدا در شما، زمانی است که شما در او خشنود هستید».
“خدا به همان اندازه که به هدف نهایی خود در جهان متعهد است، به شادی ما در خویش نیز متعهد است”
خدا عادل است؛ بنابراین نسبت به جلال خود بیتفاوت نیست و خبر خوب برای ما که ادعای خون و پارسایی پسرش را داریم این است که او نسبت به شادی ما بیتفاوت نیست. او قادر است نه یک “شادی” ناچیز، بیهوده و تهی که چیزی صرفا ظاهری در یک دنیای سقوطکرده است را به ما ارزانی دارد، بلکه شادی عظیم، حقیقی و کامل را به ارمغان آورد که میتواند عمیقتر و وسیعتر از موقعیتهای تهی از شادی زندگی باشد.
در مسیح، خدا نهتنها در غضبی مطلق علیه ما نیست، بلکه اکنون با تمامی محبت مطلق خود، با ماست؛ برای شادی عمیق و پایدار ما. وعدۀ او از طریق ارمیا در مسیح شامل حال ما میشود: «از نیکویی کردن به ایشان شادمان خواهم شد و ایشان را به امانت خویش و به تمامی دل و جان خود در این سرزمین غرس خواهم کرد» (ارمیا ۴۱:۳۲).
شادی ما در این زندگی کامل نخواهد شد. ما همیشه تلاش و مبارزه خواهیم کرد، ناراحتی و نگرانیها، و فراز و نشیبهای خود را خواهیم داشت. با این حال حتی در این شرایط نیز شادمان هستیم. نهتنها شادی وصفناپذیر در راه است، بلکه حتی در حال حاضر ما از شیرینی آن، بهویژه در رنج، بهرهمند هستیم. «گر چه اکنون او را نمیبینید، به وی ایمان دارید و از شادمانی وصفناپذیر و پر جلال آکندهاید» (اول پطرس ۸:۱).
خبر خوب این است که شادی در زندگی مسیحی انتخابی نیست، زیرا بار نهایی، بر دوشهای ضعیف ما نیست، بلکه بر دوش خداوند متعال است.
نویسنده: دیوید متیاس[۱]
David Mathis (@davidcmathis) is executive editor for desiringGod.org and pastor at Cities Church
He is a husband, father of four, and author of Workers for Your Joy: The Call of Christ on Christian Leaders (2022)