حیات ابدی چیست؟

حیات ابدی چیست؟

واژۀ حیات ابدی در سراسر عهد جدید برای توصیف زندگی تازه، بهتر و بی‌پایان استفاده می‌شود که ما در عیسای مسیح دریافت می‌کنیم. این واژه، دارای دو واقعیت است. اولین و بارزترین معنای این کلمه دقیقا همان چیزیست که از خود نشان می‌دهد؛ یعنی زندگی ما تا ابد ادامه می‌یابد. این امیدِ هر مسیحی برای آینده است. حتی اگر پیش از بازگشت او بمیریم، عیسی جسم ما را از مرگ بلند خواهد کرد و تا ابد با او زندگی خواهیم نمود. به عبارت دیگر، زندگی ابدی نه تنها چیزیست که ما مشتاقانه در انتظار آن هستیم، بلکه هم‌اکنون آن را تجربه می‌کنیم. هر کس که در مسیح است در وهلۀ اول خلقتی نو گشته (دوم قرنتیان ۱۷:۵). من به خاطر خودِ گناه‌آلودم مرده‌ام و اینک مسیح در من زندگی می‌کند (غلاطیان ۲۰:۲). برای شناخت خدا از طریق عیسای مسیح باید ارزش‌های زندگی ابدی را تجربه کرد (یوحنا ۳:۱۷).

حیات ابدی چیست؟

حیات ابدی، امیدِ آیندۀ ما

اولین کاربرد “حیات ابدی” در عهد جدید، برای توصیف چیزی است که ما امیدواریم پس از رستاخیز خودمان در آینده داشته باشیم. یعنی مسیحیان واقعی از گورهای خود برخواهند خاست و دوباره هرگز نخواهند مرد. عیسی، روزی همۀ کسانی که به او ایمان دارند را زنده خواهد کرد و آنها تا ابد در پادشاهی او خواهند زیست. عیسی بر مرگ غلبه کرده است و به همین دلیل مرگ نمی‌تواند قوم مسیح را در بر گیرد.

در داستان مشهور حاکم ثروتمند جوان (متی ۱۶:۱۹؛ مرقس ۱۷:۱۰؛ لوقا ۱۸:۱۸)، مرد از عیسی می‌پرسد برای به ارث بردن حیات جاویدان چه باید بکنیم؟ با آنکه در این باره می‌توان بسیار صحبت کرد، اما نکتۀ اصلی این است که پرسش مرد، بدین مفهوم است که حیات جاویدان چیزی است که یهودیان امیدوارند در آینده وارث آن باشند. ادبیات کتب آپوکریفای یهودیان این دوره، بر این نتیجه‌گیری صحه می‌گذارند و صحبت از مذهبی می‌کنند که بر طبق وعدۀ خدا به آنها حیات جاویدان می‌بخشد (چهارم مکابیان ۳:۱۵).

مرد ثروتمند در حالی که ارزش ثروتش را از حیات جاویدانِ پس از مرگ بیشتر می‌دانست، رفت. عیسی بلافاصله پس از رفتن او به شاگردانش می‌گوید: «هر که به‌خاطر نام من خانه یا برادر یا خواهر یا پدر یا مادر یا فرزند یا املاک خود را ترک کرده باشد، صد برابر خواهد یافت و حیات جاویدان را به دست خواهد آورد» (متی ۲۹:۱۹). در متون مشابه در مرقس ۳۰:۱۰ و لوقا ۳۰:۱۸، عیسی تصریح می‌کند که ما این زندگی ابدی را در “عصر آینده” دریافت می‌کنیم. بنابراین عیسی تاکید می‌کند که حیات جاویدان امید آیندۀ کسانی است که به او اعتماد می‌کنند. مابقی عهد جدید نیز همین را تصدیق می‌کند، از جمله آیاتی مانند:

«خود را در محبتِ خدا نگاه دارید، در همان حال که منتظر رحمت خداوند ما عیسی مسیح هستید تا شما را به حیات جاویدان رهنمون گردد» (یهودا ۲۱).

این قطعا برداشت خوانندگان از عهد جدید در گذشته است. بسیاری از اولین نویسندگان مسیحیِ پس از عهد جدید نیز از “پادشاهی آینده و حیات جاویدان” صحبت می‌کنند و چیزهایی مانند “آنها وارث حیات جاویدان خواهند بود” و “ما حیات جاویدان را دریافت می‌کنیم” می‌گویند. قابل توجه‌ترین عقاید اولیه با عباراتی همچون: «من به رستاخیز بدن و حیات جاودان ایمان دارم» یا «آنها دوباره با بدن‌هایشان برخواهند خاست و به حیات جاویدان رهنمون خواهند شد» پایان می‌یابند.

بنابراین حیات جاویدان، به عنوان تحقق امید آینده تلقی می‌شود؛ یعنی در روز آخر، هنگامی که مسیح قوم خود را برخیزانده و برای همیشه با او زندگی خواهند کرد.

حیات ابدی چیست؟

حیات جاویدان، یک واقعیت موجود

حیات جاویدان قطعا چیزی است که ما مشتاقانه چشم‌انتظار آن هستیم؛ کتاب مقدس نیز توضیح می‌دهد که آن چیزی است که ما اکنون در حال تجربه کردن آن هستیم. برای مثال عیسی می‌گوید: «آمین، آمین، به شما می‌گویم، هر که کلام مرا به گوش گیرد و به فرستندۀ من ایمان آورد، حیات جاویدان دارد و به داوری نمی‌آید، بلکه از مرگ به حیات منتقل شده است» (یوحنا ۲۴:۵). با اعتماد کامل به مسیح و ایمان به او، ما قبلا “از مرگ به ­سوی زندگی” گذر کرده‌ایم. ما از داوری و جهنم آزاد شده‌ایم. زندگی که حتی اکنون تجربه می‌کنیم، متفاوت از زندگی فانیِ محکوم‌شده‌ای است که قبلا در گناه خود داشتیم. آشتی با خدا، شناخت خدا از طریق عیسای مسیح، خود تجربۀ حیات جاویدان است. بعدها عیسی به زبانی ساده و قابل فهم گفت: «و این است حیات جاویدان، که تو را، تنها خدای حقیقی، و عیسی مسیح را که فرستاده‌ای، بشناسند» (یوحنا ۳:۱۷).

دوستی و رفاقتی که اکنون با خدا داریم سرآغاز تمام چیزی است که زندگی آینده را ارزشمند می‌سازد. حتی اکنون ما در مسیح جوهرۀ حیات جاویدان را داریم. همان‌طور که یوحنا توضیح می‌دهد: «و آن شهادت این است که خدا به ما حیات جاویدان بخشیده، و این حیات در پسر اوست. آن که پسر را دارد، حیات دارد و آن که پسر خدا را ندارد از حیات برخوردار نیست» (اول یوحنا ۵: ۱۱-۱۲).

به همین دلیل برخی مسیحیان قدیم از حیات جاویدان به عنوان چیزی یاد می‌کنند که درست با آمدن مسیح آغاز شده و تاثیر دگرگون‌کنندۀ خود را بر این زندگی آغاز می‌کند و در عصر آینده به کمال نهایی خود می‌رسد. همان‌طور که یکی از نویسندگان اوایل قرن دوم بیان کرد:

«در نتیجه تمام جادوها و هر نوع طلسم از بین رفت، جهل که مشخصۀ شرارت بود ناپدید گشت، پادشاهی باستان منسوخ شد، وقتی خدا به شکل انسان ظاهر شد تا زندگی ابدی را به ارمغان آورد و آنچه از جانب خدا آماده شده بود، شروع به عمل کردن نمود. در نتیجه همه چیز به جوش و خروش آمد، زیرا لغو مرگ در حال انجام بود» (ایگناتیوس انطاکیه، نامه به افسسیان فصل ۱۹).

نتیجه‌گیری

حیات جاویدان، یک برکت چندجانبه است که عیسای مسیح در آن یک زندگی کامل‌تر و پربارتر را از طریق دوستی با خدا به ما عطا می‌کند و وعدۀ زندگی در ملکوتش را به عنوان انسان‌های کامل به ما می‌دهد تا برای همیشه بدون بیماری یا رنج، در حضور کامل خدا بدون بار گناه با او زنده بمانیم.

حیات ابدی چیست؟

سایر مقالات

مقالات بیشتر