بررسی نامهٔ اوّل پطرس – فصل پنجم
نامهٔ اوّل پطرس به‌عنوان بخشی از کلام الهی و وحی بی‌نقص خداوند تلقی می‌شود که بر حاکمیت خدا، فیض نجات‌بخش او در مسیح، و نقش ایمانداران در جهان تأکید دارد. این نامه که به کلیساهای تحت جفا نوشته شده است، بر تحمل سختی‌ها، قداست، و امید به میراث آسمانی تمرکز دارد. پطرس در این نامه، نجات را به‌عنوان نتیجه انتخاب الهی معرفی می‌کند و تأکید دارد که ایمانداران به‌واسطه فیض خدا و عمل روح‌القدس به یک حیات جدید دعوت شده‌اند. آموزه کفاره مسیح، تأثیر فیض در تقدیس ایمانداران، و حاکمیت خدا در رنج و جفا از موضوعات کلیدی این نامه است. در نگاه ریفورمد، تأکید پطرس بر پایداری در ایمان و نقش مسیح به‌عنوان شبان اعظم، هماهنگ با آموزه‌هایی مانند استقامت مقدسین و حاکمیت خدا در تاریخ نجات تفسیر می‌شود.
