گناه آدم چه تاثیری بر مابقی خلقت گذاشت؟
گناه آدم چه تاثیری بر مابقی خلقت گذاشت؟
یکی از چیزهایی که در کتاب مقدس می‌بینیم و در بیشتر سنت‌های مسیحی نیز دیده می‌شود، این است که گناه آدم مسئله‌ای گذرا نبود، بلکه تاثیری بسزا بر روی فرزندانش، نسل‌های بعدی و بر کل نظام خلقت گذاشت. می‌توان دید درست مانند تاثیرات گناه او بر خودش و نسل‌های بعدی، بر ذات انسانی نیز تاثیر گذاشته است و همان‌طور که افسسیان می‌گوید، روح بشر مرده است، او در گناه خود مرده است و محکوم به فناست. ما از خاک زاده شدیم و به خاک بازمی‌گردیم. اما تاثیرات گناه آدم تنها بر انسان نبود، بلکه کتاب مقدس به‌روشنی بیان می‌کند به دلیل گناه آدم، خدا کل خلقت را زیر لعنت برد و ما البته چنین چیزی را در پیدایش فصل سه هم دیده‌ایم. وقتی خدا مار، زن و آدم را داوری کرد، یکی از چیزهایی که به آدم گفت این بود که او باید غذایش را با زحمت فراوان به دست آورد، باید سخت روی زمین کار کند و زمین در مقابل او مقاومت خواهد کرد، طوری که هرگز چنین نبوده است.
گناه آدم چه تاثیری بر مابقی خلقت گذاشت؟
اما احتمالا بهترین جنبۀ الهیاتی این موضوع را می‌توان در رومیان فصل هشت مشاهده کرد. در رومیان ۸ پولس می‌گوید تمام آفرینش در معرض گناه آدم قرار گرفته است. البته باید از گمانه‌زنی خودداری کرد. این جمله‌ای وسوسه‌انگیز است که اگر آدم گناه نکرده بود، هیچ بیماری سختی وجود نداشت، توفان‌ها و تندرهای سهمگین اتفاق نمی‌افتادند و آتش‌سوزی‌های عظیم رخ نمی‌دادند. من گمان می‌کنم این درست است و در عین حال دقت می‌کنیم چیزی فراتر از کتاب مقدس بیان نکنیم. اما پیامدهای آن را کاملا می‌شناسیم و می‌دانیم نظام آفرینش دیگر آن‌طور که قرار بود باشد، نیست. وجود شر را در دنیا می‌بینیم و پولس می‌گوید این دنیا بیهوده است و در نهایت در مورد دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم و تبدیل به گورستان ماموت شده است چه می‌توان گفت؟ جایی که اجساد انسان‌های سقوط‌کرده در آن دفن شده‌اند. پولس یکی از چیزهای امیدوارکننده را در رومیان فصل هشت بیان می‌کند، اینکه امیدی فراتر از این وجود دارد، اینکه آفرینش به گونه‌ای فریاد رهایی از فساد و تباهی را سر داده است و در نهایت به رستاخیز جسم‌های ما و فرزندخواندگی اشاره می‌کند و به ما اطمینان می‌دهد لعنت بر خلقت، کلمۀ نهایی نیست.
گناه آدم چه تاثیری بر مابقی خلقت گذاشت؟
