این مقاله را گوش کنید

منظور از این که همه ­‌چیز را به‌خاطر مسیح زیان بدانیم چیست؟ در این که به‌خاطر مسیح به همهٔ آن چیزی که داریم پشت پا بزنیم، چه معنایی نهفته است؟

پولس ادعا کرد که این کار را می‌کند. «همه چیز را در قیاس با ارزش برترِ شناخت خداوندم مسیحْ عیسی، زیان می‌دانم» (فیلیپیان ۸:۳) و چند آیه بعد گفت: «ای برادران ، با هم از من سرمشق بگیرید» (فیلیپیان ۱۷:۳).

با این اوصاف چنین دستوری برای همه ایمان‌داران امر شده است.

بنیاد ساده مسیحیت

معنای مسیحی بودن همین است. شاگردیِ پیشرفته مطرح نیست، بلکه مسیحیتِ ساده مد نظر است. تأیید این امر در سخنان عیسی دیده می‌شود: «هیچ‌ یک از شما نیز تا از تمام دارایی خود دست نشوید، شاگرد من نتواند بود» (لوقا ۳۳:۱۴). کنار گذاشتن همۀ چیزهایی که داریم همان “همه چیز را زیان دانستن” است. این اتفاقی است که در تبدیل رخ می‌دهد. همان‌طور که عیسی گفت جز این نمی‌توانید، شاگرد باشید. عیسی این را گفت:

«همه چیز را زیان دانستن در تبدیل اتفاق می‌افتد. بدون تبدیل نمی‌توانید شاگرد باشید».

 خداوند عیسی این تبدیل را با یک مثل توضیح می‌دهد: «پادشاهی آسمان همچون گنجی است پنهان در دل زمین که شخصی آن را می‌یابد، سپس دوباره پنهانش می‌کند و از شادمانی می‌رود و آنچه دارد، می‌فروشد و آن زمین را می‌خرد» (متی ۴۴:۱۳). فروش همۀ آنچه که دارید آن هم با شادی، برای داشتن گنج پادشاهی، استعاره‌ای از این است که همه چیز را برای به ­‌دست آوردن مسیح زیان بدانیم.

بنابراین مسیحی شدن به معنای بیدار شدن از مرگ روحانی و یافتن عیسی است. این امر آن‌قدر کامل و رضایت‌بخش است که (۱) همه چیز را زیان می‌انگاریم (۲) از تمام دارایی‌های خود صرف نظر می‌کنیم (۳) ما برای دارا بودن گنج مسیح هرچه داریم می‌فروشیم (خواننده دقت کند که فروختن در اینجا یک استعارۀ زبانی است).

“همه چیز را زیان دانستن در تبدیل اتفاق می‌افتد.

بدون تبدیل نمی‌توانید شاگرد باشید”.

چطور همه‌ چیز را زیان بدانیم؟

انجام این کار به‌طور روزمره و عملی، به چه معناست؟ حداقل باید شامل این چهار مورد باشد:

 ۱. کنار گذاشتن همه‌ چیز به این معنی است که اگر قرار باشد بین مسیح و هر چیز دیگر، یکی را انتخاب کنیم، مسیح انتخاب ما خواهد بود.

به این معنا که حتی اگر خدا ما را در هر لحظه در بحران‌ها و نیازها به خواستۀ ما نرساند، ما همچنان آماده‌ایم و در قلب خود تصمیم گرفته‌ایم که اگر انتخابی باید انجام شود مسیح را انتخاب کنیم.

 ۲. کنار گذاشتن همه‌ چیز به این معنی است که ما با همه‌ ­چیز به گونه‌ای برخورد خواهیم کرد، که ما را به مسیح نزدیک‌تر کند، به‌ طوری که ما بیشتر از مسیح بهره‌مند شویم و از او بیشتر لذت ببریم، این نحوه ارتباط ما با همه‌ چیز است. به این معنا که ما با سپاسگزاری از مسیح، همۀ چیزهای خوشایند را خواهیم پذیرفت و با صبر و شکیبایی از طریق مسیح، قادر به تحمل همۀ چیزهای ناخوشایند خواهیم بود.

۳. کنار گذاشتن همه‌ چیز به این معنی است که ما به دنبال این هستیم که با مادیات و دارایی‌های این جهان به گونه‌ای برخورد کنیم که نشان دهد آنها گنج ما نیستند، بلکه مسیح گنج ما است.

به این معنا که در زیان‌های کوچک غر نمی‌زنیم (فیلیپیان ۱۴:۲) و در زیان‌های بیشتر غمگین می‌شویم اما نه مانند کسانی که هیچ امیدی ندارند (اول تسالونیکیان ۱۳:۴).

“مسیحی شدن به این معناست که

عیسی را کافی و رضایت‌بخش بدانید”.

تصمیمی راسخ، رضایت‌بخش و با هویت

به اعتقاد من این بدان معناست که عیسی را آن‌قدر کامل و رضایت‌بخش بدانیم که (۱) همه‌ چیز را زیان بدانیم (فیلیپیان ۸:۳)، (۲) از تمام دارایی‌های خود صرف نظر کنیم (لوقا ۳۳:۱۴) و (۳) برای “داشتن” گنجینۀ مسیح همۀ آنچه را که داریم “بفروشیم” (متی ۴۴:۱۳).

هیچ‌ کدام از ما مسیح را به این حد اعلا دوست نداریم، یا هر روزه به این شکل زندگی نمی‌کنیم. اما پیرو عیسی بودن، مسیحی واقعی بودن، بدین معناست که این چهار روش برخورد با “همه‌ چیز”، یعنی تصمیمی راسخ، رضایت‌بخش و با هویت، روش زندگی ما باشد.

این همان مفهومی است که وقتی با پولس هم‌صدا می‌شویم، در نظر داریم: «همه چیز را در قیاس با ارزش برترِ شناخت خداوندم مسیحْ عیسی، زیان می‌دانم».

نویسنده: جان پایپر

سایر مقالات

مقالات بیشتر