این مقاله را گوش کنید
دربارۀ پاک‌دینان[۱] مطالب زیادی شنیده‌اید. پاک‌دینان اغلب به این متهم شدند که به دور از شادی بودند. آن‌ها ملقب به «برگزیدگان یخی» بودند. این دیدگاه مدرن از پاک‌دینان است. واژه‌های پاک‌دین و پاک‌دینی مانند تکه‌هایی از گِل به اطراف پراکنده شده‌اند. واژۀ پاک‌دین (پیوریتن) برای نخستین بار در قرن شانزدهم، به‌عنوان یک اصطلاح برای ناسزاگویی، ابداع شد.
برای یک انگلیسی معمولی از یک کاتولیک رومی و هوادار پاپ، و از سوی دیگر «دقیق‌گرایان» یا همان پاک‌دینان وجود داشتند. این اصطلاح درصدد این بود تا بگوید پاک‌دینان، خود را پاک‌تر از بقیه می‌دانند که توصیفی غیرمنصفانه بود. این اصطلاح برای کسانی به کار می‌رفت که تلاش می‌کردند پاک باشند، اما هرگز خود را پاک نمی‌دانستند، زیرا شهادت دائم آنان به گناهکار بودن و نقص خودشان آن را ثابت می‌کند.
پاک‌دینی[۲] یک جنبش کتاب مقدسی بود. از نظر اعتقادی، پاک‌دینی نوعی از جدیت و شادی مفرط کلوینیزم بود؛ از نظر تجربی، پاک‌دینی خیلی گرم و مُسری بود و شادی آن‌ها در مشارکت با خدا و مقدسان بود؛ از نظر اونجلیکالی، این جنبش، فعال و ضروری بود و در عین حال لطیف و ملایم، و از نظر کلیسایی، بر خدای تثلیث، پرستش و خدمت به او مبتنی بود. پاک‌دینان اگرچه افرادی جدی و نیکوکار، اما اغلب شاد بودند. در حقیقت، از شادترین مردمانی بودند که زمین تا به امروز به خود دیده است.
پنج شادی که نشانهٔ پاک‌دینان است:
۱. شادی مقدس: شادی در ترس از خدا
مضمون مزامیر ۱۲۸ واضح است، زیرا دو بار تکرار می‌کند که: «برکت یافته و مبارک کسی است که ترس خدا در اوست و از او اطاعت می‌کند» (آیۀ ۱، مقایسه کنید با آیۀ ۴). کلمۀ برکت یافته به یک شادی درونی واقعی که از اعماق قلب سرچشمه می‌گیرد، اشاره می‌کند. علاوه بر تأکید به خدا و ترس از او به‌عنوان اساس شادی ما، شادی در مزامیر ۱۲۸ به سه فرمان خلقت تأکید دارد: کار، ازدواج، پرستش. بیشترین لذت زندگی انسان در پرتو خدا، ناشی از کار روزمره، وضعیت داخلی و پرستش کردن خدا است.
اما معنی ترس از خدا چیست؟ پاک‌دینان تعلیم می‌دهند که ترس از خدا شامل سه جزء اساسی است. یک درک صحیح از شخصیت خدا، یک حس فراگیر از حضور خدا؛ و یک آگاهی دائم از تعهد ما در برابر خدا. ترس از خدا به این معنی است که لبخندها و اخم‌های خداوند از لبخندها و اخم‌های انسان‌ها ارزش بسیار بیشتری دارد. پاک‌دینان تأکید کردند که ترس از خدا رمز وفاداری در هر شرایطی از زندگی است. گناه برای ما غم و غصه می‌آورد؛ گناه شادی در خدا را از بین می‌برد، اما ترس از خدا باعث دوری از گناه می‌شود.
۲. شادی مربوط به حرفه: شادی در شغل شما
مزامیر ۱۲۸ ادامه می‌دهد تا بگوید، خدا ترس، همان‌طور که کاری برای خدا انجام می‌دهد، از کار لذت می‌برد: دست‌رنج تو، احتیاجات تو را برآورده می‌سازد و کامیاب و شادمان خواهی بود (مزامیر ۲:۱۲۸). پاک‌دینان معتقد بودند که تنها ترس از خدا باعث می‌شود: یک پاک‌دین نه تنها از شغلش به عنوان کاری که احتیاجات زندگی را فراهم می‌کند، بلکه به عنوان دعوت خدا، لذت می‌برد.
با ترس از خدا، از هر جنبه از کار لذت می‌برد و از هر دستاوردش به‌عنوان نشانه‌ای از محبت و فیض خدا شادمان است.
یک پاک‌دین با دیدگاه جلال دادن به خدا، کار می‌کند. این یکپارچگی اساسی، او را از مشکلات بسیاری حفظ می‌کند؛ این کار او را قادر می‌سازد تمام کار خود را با غیرت کتاب مقدسی و پشتکار انجام دهد و به او کمک می‌کند تا با شوق، اهداف خود را دنبال کند. یک پاک‌دین به وعدۀ خدا برای روزی رساندن اعتماد می‌کند.
حتی اگر ذخایر او به تدریج در حال تمام شدن باشند. مانند بیوۀ صَرِفَه[۳] اطمینان دارد که خدا روزی او را فراهم می‌کند. یک پاک‌دین ناامیدی‌های زندگی را با بلوغ روحانی اداره می‌کند. با ایمان به اهداف حاکمیت خدا تکیه می‌کند. یک پاک‌دین می‌داند که تا ابد از پاداش پرفیض خدا به دلیل کار نیک خود و کارهایش لذت خواهد برد. در نتیجه دیدگاه الهیاتی پاک‌دینان از شغل دنیوی و غیرمذهبی بسیار غنی است.
۳. شادی خانگی: شادی در خانوادۀ شما
مزمور ۱۲۸ ادامه می‌دهد تا بگوید، روش معمول خدا این است که به خدا ترس اجازه بدهد از خانوادۀ خود در خانه، لذت ببرد. «همسرت مانند تاک پرثمر در خانه‌ات بوده و فرزندانت مانند درختان زیتون به دور سفره‌ات خواهند بود». به همین ترتیب، پاک‌دینان معتقد بودند که برکات شادی‌آور به افراد خدا ترس تعلق می‌گیرد: ابتدا، شادیِ یک زن پُرثمر، وجود دارد. فرزندان، تنها میوه‌هایی نیستند که یک زن خدا ترس می‌آورد.
زیرا یک درخت تاک تنها انگور ندارد، بلکه شاخ و برگ‌ها، سایه و زیبایی می‌آورد و از خاک محافظت می‌کند. همسر پرثمر، بسیاری از فیض‌های مسیح محور را در زندگی آشکار می‌کند. تاک، نماد پرثمری است. تاک باعث تازگی و نشاط می‌شود. یک زن خدا ترس، مشورت حکیمانه به شوهرش می‌دهد. قلب مرد با خیال راحت به زن اعتماد می‌کند. او در همۀ زمینه‌های زندگی، همراهی، صمیمیت و شادی وصف‌ناپذیری فراهم می‌کند.
شکی نیست که بسیاری از ازدواج‌های پاک‌دینان به‌طور قابل ملاحظه‌ای با وضعیت آرمانی فاصله داشت. با این حال، دیدگاه پاک‌دینان دربارۀ ازدواج آرمانی و تلاش آن‌ها برای تکیه کردن به خدا برای رسیدن به آن وضعیت آرمانی، اساس خانه‌های آنان را محکم ساخته بود. آن‌ها به وعدۀ خدا که مرد متأهل خداترسی که از خدا اطاعت می‌کند، با یک ازدواج شاد، برکت خواهد یافت، اعتقاد داشتند (مزمور ۳:۱۲۸).
۴. شادی در پرستش: شادی از طریق موعظه کردن و سبّت
مزمور ۴:۱۲۸-۵ می‌گوید که آن کسانی که از خداوند می‌ترسند، باید در روز سبّت، در پرستش شاد باشند. شخصی که از خدا اطاعت می‌کند، این چنین برکت خواهد یافت. «خداوند تو را از صهیون برکت دهد و اورشلیم را در سراسر عمرت شکوفا و آباد ببینی! عمرت دراز باد و نوه‌های خود را ببینی! صلح و آرامش بر اسرائیل باد». پاک‌دینان به این باور داشتند، که به وسیله فیض خدا، بیشترین برکت در زندگی در نهایت از صهیون و اورشلیم می‌آید.
روز خداوند، که آن‌ها روز بازار روح خدا، نامیده بودند، هستۀ زندگی شاد آنان بود. پاک‌دینان، در دادگاه الهی شنیدند و بار دیگر تجربه کردند که از روز سبّت تا روز سبّت بعدی، گناهان آن‌ها در خون گران‌بهای عمانوئیل، شسته شد. این کار آن‌ها را با شادی وصف‌ناشدنی پُر کرد و اغلب اشک شوق ریختند و باعث شد آن‌ها فقط برای جلال خدا زندگی کنند. پاک‌دینان مانند اصلاح‌طلبان به مرکزیت کلیسا اعتماد داشتند.
آن‌ها معتقد بودند که شیوۀ قابل قبول پرستش خدای حقیقی، به‌وسیلۀ خود خدا ایجاد می‌شود. پاک‌دینان اصل نظم در پرستش را پذیرفته و معتقد بودند به جز آنچه در پرستشِ عهد جدید نشان داده شده است، هیچ چیزی نباید به کلام افزوده یا از آن کم شود. بارها و بارها می‌شنویم که پاک‌دینان با اشتیاق، به سفرهای طولانی می‌رفتند تا یک موعظۀ خوب بشنوند؛ آن‌ها فکر می‌کردند گوش دادن به یک موعظه، بسیار فرح‌بخش‌تر از یک شب با تفریحات دنیوی است.
موعظه‌ها معمولا یک ساعت یا بیشتر بودند. لارنس چادرتن، پاک‌دین[۴] از کالج عمانوییل در کمبریج، یک‌بار از جماعت خود به دلیل اینکه موعظه را دو ساعت ادامه داده بود، عذر خواهی کرد. پاسخ آن جماعت با صدای بلند این بود: «آقا، به‌خاطر خدا ادامه بده، ادامه بده».
۵. شادی آینده، شادی از طریق وفای به عهد خدا
مزمور ۶:۱۲۸ اعلام می‌کند که شادی خداترسان باید به آینده بسط داده شود: «عمرت دراز باد و نوه‌های خود را ببینی! صلح و آرامش بر اسرائیل باد». پاک‌دینان، متکلمان عهد ِشادی بودند. آنان عهد فیض را به عنوان یک کلیت می‌دیدند که با خدای عهد شروع و در سطح جامعه انجام می‌شد و خود جامعه، شهادت عملی آن‌ها را در جهان پیرامون آن‌ها می‌دیدند.
ایمان‌دار باید تلاش کند در تمام روزهایش در وفای به عهد خدا شاد باشد؛ بله، در خودِ خدا! مگر این‌گونه نیست که پاک‌دینان در بیانیه جمعی و معروف خود که تا کنون مکتوب شده است، اعلام کردند که هدف اصلی انسان، جلال خدا و شادی جاودان در او است.
هیچ قاتل شادی در کار نیست
پاک‌دینان از کشتن شادی بسیار دور بودند. آنان می‌دانستند که منتقدان نمی‌توانند آن‌ها را درک کنند. برای پاک‌دینان، راز اصلی شادی، در خدا، در کار، در خانه، در میان فرزندان، در پرستش جمعی، در روز خداوند و آیندۀ نامعلوم در تبدیل نسل‌های در حال رشد، جدیت و ترس از خداوند در چهرۀ خداوند عیسی مسیح، بود که توسط روح القدس اعمال می‌شود.
[۱] Puritans
[۲] Puritanism
[۳] اول پادشاهان ۱۷
[۴] The Puritan Laurance Chaderton
نویسنده: جول بیکی
برگرفته از کانون انجیل
