عهد چیست؟

عهد چیست؟

عهد، یک توافق سیاسی رایج در دنیای کتاب مقدس است که بین یک پادشاه بزرگ‌تر یا به تعبیری ارباب و یک پادشاه کوچک‌تر و به تعبیری رعیت گفته می‌شد. عهدهای خدا با انسان که در آینۀ کتاب مقدس می‌بینید همین را بازتاب می‌دهند، زیرا خدا از آن پیمان‌های سیاسی به منظور مکاشفۀ خودش در رابطه با قومش استفاده می‌کند. بنابراین عهدهای کتاب‌مقدسی بین خدا و انسان، در واقع ایجاد یک توافق، تعهد یا رابطه بین یک پادشاه بزرگ‌تر یعنی خدا و یک پادشاه کوچک‌تر یعنی قوم اسرائیل است. در میان دانشمندان عهد عتیق، تعاریف مختلفی از عهد ارائه شده است. مشهورترین آنها را اُ. پالمِر رابرتسون[۱] بیان کرده است: «پیوندی در خون که به‌طور مقتدرانه اجرا می‌شود.» به مبانی این تعریف توجه کنید؛ شما یک پیوند می‌بینید، رابطه‌ای فراتر از تصادف، یعنی یک رابطۀ متعهدانه است. بنابراین در این عهد، خدا خودش را نسبت به قومش متهعد می‌سازد، اما در مقابل، آنها نیز باید به او متعهد ‌شوند. این یک پیوند در خون است، زیرا گاهی اوقات می‌بینید در کتاب مقدس، عهد و پیمان‌ها با یک مراسم خونی مهر و موم می‌شوند، اما منظور رابرتسون چیزی بیش از این است، “پیوند در خون” به معنای پیوند مرگ و زندگی است. رابطه‌ای که زندگی می‌آفریند و نقض این رابطه منجر به مرگ می‌شود و “به طور مقتدرانه اجرا می‌شود”؛ به این معنا که مانند قراردادی نیست که در آن دو طرف مساوی با هم جمع شوند و دربارۀ یک رابطه مذاکره کنند. این رابطه با دو شخص برابر نیست، بلکه به شکل حاکمیتی اداره می‌شود که خدا بزرگ‌تر است. خدا رابطۀ عهد را پیشنهاد می‌کند و قوم خدا با اختیار خودشان وارد این رابطه می‌شوند. تعریف دیگری نیز ارائه می‌شود که شاید شنیده باشید، “پیوند محبت و زندگی”، زیرا باید به خاطر داشته باشیم که عشق، چیزی است که خدا را به عهد بستن با قومش برمی‌انگیزد. این رابطه صرفا یک رابطۀ قانونمند نیست. بنابراین، در روایات مختلف تاکید بر جنبۀ حقوقی را می‌بینید؛ در دیگران، تاکید بر جنبۀ رابطه یا عشق را می‌بینید. اما هر دوی آنها رابطه هستند، و این رابطه هم پیامد خوب دارد و هم بد. بنابراین عهدها معمولا لعنت به دنبال دارند که در نتیجۀ نقض آن عهدها اتفاق می‌افتند و در عین حال برای کسانی که عهد را رعایت می‌کنند، برکت در پی دارد. بنابراین در عهدهای کتاب‌مقدسی بین خدا و انسان می‌بینیم که سعادت، نتیجۀ راه رفتن با خدا و اطاعت از فرامین اوست؛ در نتیجه این رابطه‌ای زنده و لذت‌بخش است که خداوند حیات الهی خود را به قوم خود می‌بخشد.

عهد چیست؟


[۱] O. Palmer Robertson

سایر مقالات

مقالات بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا