آیا فردا صبح هم ایمان‌دار خواهی بود؟
این مقاله را گوش کنید
ای مسیحی، از کجا می‌دانی صبح وقتی از خواب بیدار شوی هنوز به خداوند مسیح ایمان خواهی داشت؟ و از کجا می‌دانی هر روز صبح، تا زمانی که با عیسی ملاقات کنی، به او ایمان داری یا نه؟
پاسخ کتاب مقدس این است: خداوند به آن رسیدگی خواهد کرد (این موضوع به خدا ربط دارد).
آیا با این موضوع موافق هستید؟ آیا این که اعتراف کنید این امر به‌طور قاطع به خدا بستگی دارد، موجب ناراحتی شما می‌شود؟ امیدوارم موجب شادی و پرستش شما شود. واقعا باور این امر پیامدهای بزرگی دارد. بگذارید کلام خدا ذهن شما را نسبت به آن متبدل کند.
ما باید تحمل کنیم
“باید” به خودی خود یک کلمۀ انجیلی نیست. این کلمه به‌تنهایی، احساس تهدید و باری سنگین به همراه دارد و در کتاب مقدس، به این صورت ذکر نشده است. “ما باید” در کنار “او می‌خواهد” و “ما می‌خواهیم” محقق می‌شود. “ما باید” به “ما می‌خواهیم” تبدیل می‌شود زیرا “خدا می‌خواهد”.
«اما هر که تا به پایان پایدار بماند، نجات خواهد یافت» (مرقس ۱۳:۱۳).
«اگر تحمل کنیم، با او سلطنت هم خواهیم کرد. اگر انکارش کنیم، او نیز انکارمان خواهد کرد» (دوم تیموتائوس ۱۲:۲).
«و اما، ای برادران، اکنون می‌خواهم انجیلی را که به شما بشارت دادم به یادتان آورم، همان انجیل که پذیرفتید و بدان پایبندید و به‌وسیلۀ آن نجات می‌یابید، به شرط آن که کلامی را که به شما بشارت دادم، استوار نگاه دارید. در غیر این صورت، بیهوده ایمان آورده‌اید» (اول قرنتیان ۱:۱۵-۲).
خدا از شما محافظت خواهد کرد
تداوم در ایمان وابسته به اولین اعتراف ایمانی ما نیست، همان‌طور که سلامتی وابسته به یک‌بار واکسینه شدن نیست. ایمان پایدار نتیجۀ حمایت روزانۀ طبیب اعظم ماست. ایمان ما به مسیح به‌دلیل پادتن‌هایی که از تبدیل شدن باقی مانده، نیست بلکه به‌علت کار حیات‌بخش و محافظت‌کننده‌ای است که خدا هر روز برای ایمان ما انجام می‌دهد.
«او که قادر است شما را از لغزش محفوظ نگاه دارد و در حضور پر جلال خویش بی‌عیب و آکنده از شادی عظیم حاضر سازد» (یهودا ۲۴:۱).
«آن که کاری نیکو در شما آغاز کرد، آن را تا روز عیسی مسیح به کمال خواهد رسانید» (فیلیپیان ۶:۱).
«ترس خود را در دل ایشان خواهم نهاد تا از من روی برنتابند» (ارمیا ۴۰:۳۲).
«او [مسیح] شما را تا به آخر استوار نگاه خواهد داشت، تا در روز خداوندمان عیسی مسیح بَری از ملامت باشید. امین است خدایی که شما را به رفاقت با پسرش، خداوند ما عیسی مسیح، فرا خوانده است» (اول قرنتیان ۸:۱-۹).
«خداوند مرا از هر عمل شریرانه خواهد رهانید و برای پادشاهی آسمانی خود نجات خواهد بخشید» (دوم تیموتائوس ۱۸:۴).
ما تحمل خواهیم کرد
از آنجا که خدا به آن توجه دارد، ما – نه‌تنها باید – بلکه تا آخر تحمل خواهیم کرد. اگر با ایمان توجیه شده باشیم، جلال خواهیم یافت. کار انجام‌شده به اندازۀ همان جلال نیکو است.
«آنان را که از پیش معین فرمود، همچنین فرا خواند؛ و آنان را که فرا خواند، همچنین پارسا شمرد؛ و آنان را که پارسا شمرد، همچنین جلال بخشید» (رومیان ۳۰:۸).
چهار پاسخ به این حفاظت
۱. واگذار کردن
ما بارِ مسئولیت خود-محافظتی را کنار می‌گذاریم، تقلا کردن را متوقف می‌کنیم و اجازه می‌دهیم آتش‌نشان ما را از خانۀ سوخته بیرون ببرد. ما نمی‌توانیم به این امور رسیدگی کنیم، اما او نه‌تنها می‌تواند، بلکه می‌خواهد این کار را انجام دهد. «ای خداوند، می‌دانم که راه انسان از آنِ او نیست، و آدمی که راه می‌رود، قادر به هدایت قدم‌های خویش نمی‌باشد» (ارمیا ۲۳:۱۰).
۲. شادی
آیا قلب شما شادی چارلز اِسپِرجِن[۱] را منعکس نمی‌کند وقتی گفت: «ای دوستان عزیز، قلب شما شاد است وقتی به آن باید‌ها و خواسته‌های قوی فکر می‌کند -وقتی آن صخره‌های غیر قابل حرکت که مرگ و جهنم نمی‌تواند بر آنها استیلا یابد- باید‌ها و خواسته‌های خدایی که می‌گوید و انجام می‌شود».[۲] «او که شما را فرا می‌خواند، امین است و این را خواهد کرد» (اول تسالونیکیان ۲۴:۵).
۳. آرامش
«بیایید نزد من، ای تمامی زحمتکشان و گرانباران، که من به شما آسایش خواهم بخشی» (متی ۲۸:۱۱). یوغ آسان است و بار سبک زیرا خدا می‌گوید: «حتی تا به پیری‌‌تان من همان هستم، و تا به سپید‌‌مویی حملتان خواهم کرد. شما را من آفریده‌ام و حملتان نیز خواهم کرد؛ آری، من شما را حمل کرده، رهایی خواهم داد» (اشعیا ۴:۴۶).
۴. خطر کردن
آیندۀ شما توسط خداوند متعال، او که همیشه مراقب شما بوده است تأمین می‌شود، تهدیدهای دنیا و جهنم نمی‌توانند شما را از بشارت جلال او باز دارند. استنباط پولس از “آنان را که پارسا شمرد همچنین جلال بخشید” این بود: «اگر خدا با ما است، کیست که بتواند بر ضد ما باشد»؟ (رومیان ۳۱:۸)
بنابراین، ما روی “سختی یا فشار یا آزار یا قحطی یا عریانی یا خطر یا شمشیر” خطر می‌کنیم (رومیان ۳۵:۸). زیرا «هیچ چیز نمی‌تواند ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیحْ عیسی است، جدا سازد» (رومیان ۳۹:۸).
[۱] Charles Spurgeon
[۲] The Metropolitan Tabernacle Pulpit Sermons, Vol. IX, 364
نویسنده: جان پایپر
